زگیل های معمولی توده های پوستی کوچک و دانه داری هستند که اغلب روی دستها یا انگشتها ظاهر می شوند. زگیل های معمولی که زبر هستند، اغلب به شکل نقاط سیاه ریزی دیده می شوند که همان رگهای خونی کوچک و لخته شده هستند. این زگیل ها بر اثر نوعی ویروس ایجاد می شوند و از طریق تماس پوستی منتقل می شوند.
زمانی که پوست شما در معرض ویروس قرار می گیرد، دو تا شش ماه طول می کشد تا دچار زگیل شوید. زگیل های معمولی معمولاً بدون خطر هستند و در نهایت خود به خود ناپدید می شوند. اما بسیاری از افراد تصمیم می گیرند آنها را از بین ببرند، زیرا آزاردهنده یا خجالت آور هستند.
علت ایجاد زگیل معمولی چیست؟
علت زگیل‌های معمولی، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. عفونت ویروسی می‌تواند از طریق شکاف‌های پوستی، مانند خراش یا ریشه ناخن ایجاد شود. تماس مستقیم با زگیل‌های معمولی یا به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند حوله با فرد آلوده می‌تواند عفونت را به شما منتقل کند. با این حال، پاسخ ایمنی در بین افراد متفاوت است. افرادی که ایمنی سالمی دارند ممکن است علیرغم تماس با HPV آلوده نشوند.
زگیل معمولی چه علائمی دارد؟
زگیل های معمولی معمولاً روی دست ها یا انگشتان رخ می دهند و ممکن است:
- به شکل برجستگی های دانه دار، گوشتی و کوچک باشند.
- به هنگام لمس زبر باشند.
- به صورت نقاط سیاه رنگی باشند که همان رگ های خونی لخته شده ی کوچک هستند.
عوامل خطر زگیل های معمولی
- سن: کودکان خردسال مستعد ابتلا به زگیل‌های معمولی هستند زیرا سیستم ایمنی آنها هنوز به طور کامل توسعه نیافته است.
- سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که پیوند عضو انجام داده‌اند یا به HIV/AIDS مبتلا هستند یا افرادی که داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی مصرف می‌کنند.
برای پیشگیری از ابتلا به زگیل های معمولی چه باید کرد؟
- زگیل‌ها را لمس یا دستکاری نکنید. از برس زدن یا اصلاح پوست اطراف زگیل‌ها خودداری کنید.
- برای جلوگیری از پخش شدن زگیل‌ها، از سوهان ناخن یکبار مصرف استفاده کنید.
- از ناخن‌گیرآلوده برای کوتاه کردن ناخن‌های سالم دیگرتان استفاده نکنید.
- از جویدن ناخن خودداری کنید زیرا ویروس می‌تواند از طریق پوست آسیب‌دیده وارد بدن شود.
- برای داشتن پوستی سالم، دستها و پاهای خود را مرطوب کنید و احتمال ابتلا به HPV را از طریق ترک‌های پوستی به حداقل برسانید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
در موارد زیر برای زگیل های معمولی به پزشک مراجعه کنید:
- توده هایی که دردناک هستند یا ظاهر و رنگ آنها تغییر پیدا می کند.
- درمان زگیل ها را امتحان کرده اید، اما آنها مقاوم هستند یا مجدداً عود می کنند.
- این توده ها آزاردهنده هستند و یا فعالیت های روزمره را مختل می کنند.
- مطمئن نیستید که این توده ها زگیل هستند.
- یک فرد بزرگسال هستید و زگیل های بیشماری ظاهر شده اند که ممکن است نشان دهنده ی نقص عملکرد سیستم ایمنی باشد.
زگیل معمولی چگونه تشخیص داده می شود؟
معاینه فیزیکی ضایعه پوستی برای تشخیص کافی است. برخی از زگیل‌ها ممکن است ضخیم و برآمده به نظر برسند و تشخیص آنها دشوار باشد. پزشک شما با برداشتن سطح بالایی زگیل، آن را معاینه می‌کند تا نقاط سیاه را که از ویژگی‌های زگیل‌های معمولی هستند، پیدا کند. پزشک ممکن است برای رد سایر انواع رشد پوستی، بیوپسی تراشیدنی انجام دهد.
درمان زگیل معمولی
درمان مناسب می‌تواند زگیل را از بین ببرد و سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با ویروس تقویت کند. روش درمانی مناسب به محل زگیل، علائم و ترجیح شما بستگی دارد.
- لایه برداری شیمیایی با اسید سالیسیلیک و سایر اسیدها: لایه بالایی زگیل به تدریج توسط اسید سالیسیلیک حل می‌شود. ممکن است احساس سوزش یا گزش داشته باشید. برای درمان هفتگی باید به پزشک مراجعه کنید. این روش در صورت استفاده همزمان با کرایوتراپی به خوبی عمل می‌کند.
- کرایوتراپی: استفاده از نیتروژن مایع روی زگیل، باعث ایجاد تاول در زیر و اطراف زگیل می‌شود و پوست مرده ظرف یک هفته از بین می‌رود. کرایوتراپی همچنین می‌تواند سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با ویروس HPV تحریک کند. این روش می‌تواند دردناک باشد یا باعث تغییر رنگ پوست شود. برای کودکان خردسال نیز مناسب نمی باشد.
- برداشتن زگیل با جراحی: این روش می‌تواند بافت آسیب‌دیده را بردارد. اگر زگیل شما بزرگ باشد و با سایر روش‌های درمانی قابل درمان نباشد، این روش درمانی انتخابی است.
- الکتروکوتر: بافت تحت درمان می‌میرد و کنده می‌شود. با این حال، این روش می‌تواند دردناک باشد و جای زخم باقی بگذارد. بهبودی و مراقبت از زخم می‌تواند بیشتر از کرایوتراپی طول بکشد.
