در مردانی که زود انزالی باعث مشکلات اندکی شده است، درمان زود انزالی محدود به مشاوره روانی – جنسی و آموزش می باشد. قبل از شروع درمان بایستی در مورد انتظارات بیمار صحبت کرد. علاوه بر این، در صورت وجود اختلال در نعوظ و احتمال وجود التهاب و عفونت پروستات، درمان آن ها قبل از شروع درمان زود انزالی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
تکنیک های رفتاری
تکنیک های رفتاری برای کسانی پیشنهاد می شود که تمایلی به استفاده از دارو ندارند. این روش درمان زود انزالی برای افرادی که از ابتدا زودانزال بوده اند به عنوان خط اول درمان توصیه نمی شود. این روش درمانی زمان بر ، و نیازمند حمایت شریک جنسی بوده و انجام آن سخت می باشد. ضمن اینکه نتایج دراز مدت آن در درمان زود انزالی نامشخص است.
- برنامه start-stop، که در آن شریک جنسی تحریک آلت را تا زمانی که مرد احساس کند به انزال نزدیک شده است شروع می کند. در این زمان بایستی تحریک متوقف شود و صبر کرد تا احساس شروع انزال برطرف شود و سپس مجددا تحریک شروع شود.
- تکنیک squeeze، که در آن شریک جنسی، کلاهک آلت را درست قبل از شروع انزال فشار می دهد تا مرد احساس انزال را از دست بدهد.
هر کدام از این روش ها در سه سیکل پی در پی و قبل از رسیدن به ارگاسم تکرار می شود. روش دیگر در افراد جوان تر که توان این کار را دارند انجام دو دفعه رابطه طی یک جلسه فعالیت جنسی می باشد. بدنبال رابطه و انزال بار اول، حساسیت آلت کم شده و باعث تاخیر در انزال در مرتبه دوم رابطه می شود.
در روش دیگر به مرد آموزش داده می شود تا علائم افزایش برانگیختگی جنسی خود را شناسایی کند و یاد بگیرد تا چطور سطح برانگیختگی و تحریکات جنسی خود را زیر سطحی قرار دهد که باعث بروز انزال می شود. عوامل روانی که می تواند منجر به زود انزالی شود نیز بایستی مشخص و درمان شوند. این عوامل اساسا با اضطراب ارتباط دارند، اما می تواند به دلیل عوامل دخیل در رابطه زناشویی نیز باشد.
درمان قطعی زود انزالی شدید
اگر بشود ریشه و علت زودانزالی را مشخص کرد احتمال درمان و برطرف کردن زودانزالی بصورت دائمی و قطعی وجود دارد خیلی اوقات علت آن کم توانی جنسی و عدم نعوظ کامل و بعضا به مشکلات موجود در روابط فی مابین زن و مرد مربوط هست و گاه بدلیل استرس و هیجانات شدید جنسی است. این موارد بایستی با مشاورات روانشناسی و درمان های مربوطه برطرف شود در غیر اینصورت داروها می توانند به کنترل و مدیریت زودانزالی کمک کنند. در این موارد درمان قطعی نبوده و موردی و بصورت کنترلی است.
قرص و دارو برای درمان زود انزالی مردان
قویترین راه درمان زود انزالی چیست؟ بهترین قرص درمان زود انزالی چه نام دارد؟ در اینجا به معرفی چند قرص درمان زود انزالی و نعوظ در مردان می پردازیم:
داپوکستین ۳۰ و ۶۰ (Dapoxetine)
داپوکستین هیدروکلراید یک داروی کوتاه اثر است که برای درمان زود انزالی بر حسب مورد استفاده می شود. بعد از ۱.۳ ساعت به اوج غلظت خونی رسیده و نیمه عمر کوتاهی در بدن دارد بطوری که ۹۵% آن بعد از ۲۴ ساعت از بدن دفع می شود. این دارو برای درمان زود انزالی بر حسب نیاز در کشورهای اروپایی و دیگر کشورها بجز آمریکا استفاده می شود.
این دارو بصورت قرص های داپوکستین ۳۰ و ۶۰ میلی گرمی تولید شده و ۱ تا ۲ ساعت قبل از شروع فعالیت جنسی استفاده می شود و در کنترل انزال، کاهش اضطراب و افزایش رضایت تاثیر بسزایی دارد.
عوارض دارو وابسته به میزان مصرف بوده و شامل تهوع، اسهال، سردرد و سرگیجه می باشد. مصرف همزمان این دارو با داروهایی که برای ناتوانی جنسی بکار می رود مثل سیلدنافیل یا تادالافیل غالبا مشکلی ایجاد نمی کند با اینحال بایستی با احتیاط مصرف شود بویژه در افرادی که فشار خون پائین دارند.
قرص کلومیپرامین برای زود انزالی و SSRIs
مرکزی که دستور انزال را صادر می کند در طناب نخاعی قرر دارد که خود تحت کنترل عوامل مغزی و محیطی می باشد. ماده ای به نام سروتونین مسئول کنترل انزال است. داروهای ضد افسردگی SSRIs که برای درمان اختلالات خلقی استفاده می شوند با افزایش سطح سروتونین باعث کنترل و درمان زود انزالی می گردند. این داروها شامل سیتالوپرام، فلوکستین، فلوواکسامین، پاروکستین و سرترالین هستند. همه این داروها مکانیسم مشابهی دارند. پاروکستین از فلوکستین، کلومیپرامین و سرترالین برتر می باشد. سرترالین از فلوکستین برتر است درحالی که اثربخشی کلومیپرامین تفاوت قابل توجهی با فلوکستین و سرترالین ندارد.
اثرات درمانی و تاخیر در انزال چند روز بعد از شروع مصرف دارو رخ می دهد، بطوری که این تاثیر ۱ تا ۲ هفته بعد از شروع درمان مشهودتر است. اگر چه اثربخشی دارو برای چندین سال حفظ می شود، ولی کاهش پاسخ به دارو در مصرف طولانی مدت آن ممکن است بعد از ۶ تا ۱۲ ماه رخ دهد. عوارض شایع آن شامل احساس خستگی، خمیازه، تهوع، استفراغ، خشکی دهان، اسهال و تعریق می باشد.
این عوارض خفیف بوده و بتدریج بعد از ۲ تا ۳ هفته برطرف خواهد شد. کاهش میل جنسی، عدم رسیدن به ارگاسم و اوج لذت جنسی، عدم انزال و ناتوانی جنسی نیز در مصرف با این داروها گزارش شده است. به بیماران توصیه می شود از قطع ناگهانی یا کاهش سریع دوز روزانه دارو پرهیز کنند تا دچار علائم ترک دارو نشوند. برخی مطالعات اثربخشی نسبی پاروکستین بصورت استفاده ی موردی و برحسب نیاز ۳ تا ۵ ساعت قبل از فعالیت جنسی را نیز ذکر می کنند.
ترامادول ۲۰۰ برای درمان زود انزالی
ترامادول مسکنی است که جزو داروهای مخدر محسوب می شود. بعد از تجویز خوراکی به راحتی در بدن جذب شده و نیمه عمر دفع آن از بدن ۵ تا ۷ ساعت است. عوارضی که در مصرف آن به عنوان مسکن و با دوزهای بال ذکر شده شامل یبوست، آرامش بخشی و خشکی دهان است. ترامادول یک مخدر ضعیف است. لذا خطر اعتیاد به آن می تواند دل نگرانی هایی را بوجود آورد.
قرص پاروکستین ۲۰ برای زود انزالی
پاروکستین که با نامهای تجاری مختلفی از جمله پاکسیل (Paxil) شناخته میشود، یک داروی تخصصی است که در درجه اول برای درمان اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال وسواس فکری-عملی (OCD) و اختلال پانیک تأیید شده است. پاروکستین متعلق به دستهای از داروها به نام مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است.
درمان زود انزالی با پاروکستین یک نمونه از استفاده غیرمجاز (Off-Label Use) است. به این معنی که اگرچه این دارو توسط سازمانهای غذا و داروی جهانی (مانند FDA) به طور خاص برای زود انزالی تأیید نشده است، اما به دلیل یک عارضه جانبی شناخته شده یعنی تأخیر در انزال، توسط پزشکان در سراسر جهان به طور گسترده برای مدیریت این اختلال جنسی تجویز میشود.
دوز مصرفی (پاروکستین ۲۰):
قرص پاروکستین ۲۰ میلیگرم یکی از دوزهای استاندارد موجود در بازار است، اما معمولاً پزشکان برای درمان زود انزالی دو شیوه تجویز را در نظر میگیرند:
مصرف روزانه (Daily Dosing):
اغلب با دوز پایینتر مثلاً ۱۰ میلیگرم در روز شروع میشود و در صورت نیاز و تحمل بیمار، به ۲۰ میلیگرم افزایش مییابد.
این روش ثبات بیشتری در سطح دارو ایجاد میکند و به عنوان یک درمان بلندمدت برای بهبود کلی کنترل انزال به کار میرود.
زمان تأثیرگذاری کامل در این روش معمولاً ۴ تا ۶ هفته است.
مصرف بر حسب نیاز (As Needed Dosing):
▪️ممکن است پزشک دوز ۲۰ میلیگرم (یا حتی بالاتر) را تجویز کند تا ۴ تا ۶ ساعت قبل از فعالیت جنسی مصرف شود.
▪️پاروکستین نیمه عمر نسبتاً طولانی دارد، بنابراین مصرف آن چند ساعت قبل از رابطه میتواند مؤثر باشد.
تأکید مهم: دوز و روش مصرف پاروکستین باید فقط و فقط توسط پزشک متخصص (اورولوژیست یا سکستراپیست) تعیین شود، زیرا این دارو دارای عوارض جانبی و تداخلات دارویی مهمی است.
قرص ازیپم برای زود انزالی
ازیپم (Ocipam) نام تجاری داروی سیتالوپرام (Citalopram) است. سیتالوپرام نیز مانند پاروکستین، در دسته داروهای مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) قرار میگیرد.
مکانیسم اثر ازیپم (سیتالوپرام) در انزال:
همانطور که در مورد پاروکستین توضیح داده شد، سیتالوپرام با افزایش غلظت سروتونین در مغز عمل میکند. این افزایش سروتونین باعث تعدیل حساسیت جنسی و کاهش سرعت انتقال پیامهای عصبی مرتبط با انزال میشود و در نتیجه، زمان لازم برای رسیدن به ارگاسم را طولانیتر میکند.
مقایسه ازیپم (سیتالوپرام) با پاروکستین در زود انزالی:
همه SSRIها دارای پتانسیل تأخیر در انزال هستند، اما میزان و شدت این اثر در آنها متفاوت است:
روش و نحوه مصرف ازیپم (سیتالوپرام) برای زود انزالی:
ازیپم نیز مانند پاروکستین میتواند به دو شکل زیر برای درمان زود انزالی تجویز شود:
مصرف روزانه (Daily): شروع با دوزهای پایین (معمولاً ۱۰ تا ۲۰ میلیگرم) به صورت روزانه. این روش ثبات بیشتری ایجاد کرده و عوارض جانبی کمتری در مقایسه با مصرف مقطعی دارد.
مصرف بر حسب نیاز (On Demand): مصرف دوز مشخصی از دارو، معمولاً ۴ تا ۶ ساعت قبل از فعالیت جنسی. اگرچه این روش برای سیتالوپرام نیز به کار میرود، اما به دلیل نیاز به زمان برای جذب و تأثیرگذاری، برای همه افراد مؤثر نیست.
توصیه نهایی: اگر زود انزالی زندگی زناشویی شما را تحت تأثیر قرار داده است، مراجعه به متخصصین سلامت جنسی، سکستراپیست یا اورولوژیست ضروری است تا بهترین دارو (پاروکستین، سیتالوپرام، یا داپوکستین) یا روش درمانی مناسب با وضعیت جسمی و روانی شما تعیین شود.
آمپول برای درمان زود انزالی
درمان های دارویی زودانزالی بصورت قرص یا داروهای موضعی بصرت اسپری، ژل و یا کرم می باشد و آمپولی برای درمان زودانزالی وجود ندارد.
بی حس کننده های موضعی
استفاده از بی حس کننده های موضعی برای تاخیر در انزال قدیمی ترین شکل دارویی درمان زود انزالی است. بی حس کننده ها با کاهش حساسیت کلاهک آلت باعث تاخیر در انزال بدون بروزعوارض ناخواسته بر روی حس انزال می شود.
کرم های لیدوکائین- پریلوکائین: که بصورت کرم های ۵% و با نام تجاری زایلاپی در بازار ایران وجود دارند ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قبل از شروع فعالیت جنسی تجویز می شود. برای جلوگیری از عدم انتقال کرم به دیواره ی واژن شریک جنسی یا باید از کاندوم استفاده کرد یا قبل از شروع رابطه آلت را شست. تنها منع مصرف کرم داشتن حساسیت و آلرژی به مواد تشکیل دهنده کرم می باشد.
دکتر محمد جباری جراح و متخصص کلیه و مجاری ادراری تناسلی و فوق تخصص ارولوژی ترمیمی
A.a
سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ۹۹( 5 سال پیش)
تعداد بازدید: 1149
مشاهده پرسش
همیارسیستم