پاپول مرواریدی مردانه بر روی آلت تناسلی، که به آن پاپیلومای هیرسوتوئید نیز گفته می شود، برجستگی های کوچکی به رنگ پوست هستند که در اطراف سر آلت تناسلی مردانه ایجاد می گردد. پاپول، به ضایعه ای برجسته و جوش مانند روی پوست می گویند، که چرکی نباشد. اگرچه این برجستگی های ریز ممکن است نگران کننده به نظر برسند، اما بی خطر هستند و با افزایش سن، به ظاهر محو می شوند.
این وضعیت، در ۸ تا ۴۳ درصد مردان رخ می دهد. پاپول ها، معمولاً پس از بلوغ و بیشتر در مردانی که ختنه نشده اند، ظاهر می گردند.
با این حال، پاپول مرواریدی مردانه می تواند روی بدن هر مردی ایجاد شود.
علائم پاپول مرواریدی مردانه
پاپول های مرواریدی آلت تناسلی، هیچ علامتی ندارند. در صورت ایجاد شدن، گسترش نمی یابند یا از نظر اندازه یا شکل، تغییر زیادی نمی کنند. آنها نه مسری هستند و نه دردناک. پاپیلومای هیرسوتوئید را می توان با ویژگی های زیر شناسایی کرد:
- صاف هستند
- شبیه برجستگی ها یا رشته های ریز هستند.
- قطری معادل ۱ تا ۴ میلی متر دارند.
- یک یا دو ردیف در اطراف کلاهک آلت تناسلی تشکیل می دهند.
شرایط مشابه دیگری مانند لکه های Fordyce نیز وجود دارد. اینها همچنین پاپول هایی بی ضرر هستند. اما لکه های Fordyce، به جای اینکه در یک یا دو ردیف اطراف پایه آلت تناسلی ایجاد شوند، پراکنده تر به نظر رسیده و می توانند از یک یا ۱۰۰ برجستگی باشند.
علت ابتلا به پاپول مرواریدی آلت تناسلی
پاپول مرواریدی مردانه آلت تناسلی، در برخی موارد ، به عنوان نشانه هایی از یک بیماری مقاربتی یا عدم رعایت بهداشت در نظر گرفته می شود. به نظر نمی رسد که این عارضه، هیچ علت خارجی داشته باشد. عفونت یا سایر علت های زمینه ای باعث ایجاد آن نمیشوند. این ضایعه بدخیمی یا پیش بدخیمی نیست.
انجمن اورولوژی آمریکا بیان داشت که پاپول ها، ممکن است باقیمانده رشد جنینی فرد در رحم باشند. در حالی که علت دقیق آن مشخص نیست، متخصصان بهداشت در این مورد هم نظرند که پاپول های مرواریدی آلت تناسلی، نوعی عارضه آناتومیکی طبیعی هستند.
درمان پاپول مرواریدی مردانه
هنگامی که پاپول های مرواریدی آلت تناسلی، به درستی تشخیص داده شوند، هیچ درمانی برای آن لازم نیست. آنها را می توان به سادگی و با بررسی شکل ظاهریشان تشخیص داد. تشخیص پاپول های مرواریدی آلت تناسلی از سایر بیماری های پوستی، مانند زگیل تناسلی، دشوار نیست.
درصورتی که نگران تهدید کننده بودن ضایعات باشیم، می توان برای تأیید تشخیص از برخی بافت ها نمونه برداری کرد. اگرچه از نظر پزشکی هیچ مداخله ای لازم نیست، اما درمان هایی برای پاپیلوم هیرسوتوئید وجود دارد. اگر این شرایط پریشانی روانی قابل توجهی در فرد ایجاد نماید، گزینه هایی پیش رو دارید مانند:
برداشتن پاپول مرواریدی با لیزر
لیزرهای دقیق دی اکسید کربن، انرژی مادون قرمزی تولید می کنند که می تواند پاپول ها را حل نماید. این روش به طور کلی بی خطر و موثر است.
جراحی رادیویی
پرتوتابی هدفمند، باعث ایجاد رادیکال های آزادی می شود که مولکول هایی با قابلیت آسیب رسانی به سلول های سالم هستند، می گردد. رادیکال های آزاد، به سلول های پاپول حمله کرده و باعث کم رنگ شدن آنها می شوند.
کرایوتراپی یا فریز کردن
در این روش از سرمای شدید برای یخ زدن پاپول ها استفاده می شود، تا از بین بروند.
برداشتن پاپول ها به روش جراحی
جراح برای برداشتن جداگانه هر پاپول از ابزارهای سنتی مانند چاقوی جراحی استفاده می کند. این رویکرد، بیش از سایر روش ها، باعث ایجاد زخم می شود.
پیشگیری از ابتلا به پاپول مرواریدی
هیچ راهی برای جلوگیری از ایجاد پاپول های مرواریدی مردانه وجود ندارد. آنها با هیچ تغییری در سبک زندگی ایجاد نمی گردند. اگرچه این عارضه، در بین مردانی که ختنه نمی شوند بیشتر قابل مشاهده است، اما هیچ تضمینی وجود ندارد که ختنه، مانع از ظهور این برجستگی ها گردد.
رابطه جنسی در مبتلایان به پاپول مرواریدی
پاپول های مرواریدی آلت تناسلی، در سلامت شما تاثیری نداشته و از آنجایی که قابل انتقال و مسری نیست مانعی برای ارتباط جنسی و سکس نیست. معمولا پاپول ها با افزایش سن خودبخود محو می شوند.
اگر مایل به درمان و یا ازبین بردن ضایعه ی پاپول مرواریدی هستنید، حتما با یک متخصص ارولوژی صحبت نمایید. به همین ترتیب، اگر متوجه تغییرات دیگری در آلت تناسلی یا علائمی مانند ادرار دردناک یا اختلال در نعوظ شدید، به متخصص ارولوژی مراجعه کنید. این علائم، احتمالا به پاپول های مرواریدی آلت تناسلی مرتبط نیستند، اما می تواند نشانه ی بیماری دیگری باشد.
دکتر محمد جباری فوق تخصص اورولوژی ترمیمی