دکتر علی شیخ الاسلامی، سکس تراپیست؛ بیان می کند که یکی از روشهای درمان اختلال نعوظ، “روان درمانی” است. بعد از بررسی و رد دلایل پزشکی و جسمانی، میتوان به تنهایی از روان درمانی استفاده کرد. همچنین، گاهی از مواقع به صورت توامان از روان درمانی و مداخلات پزشکی استفاده میشود. تحقیقات علمی نیز نشان داده است که این درمان توامان، از مداخلات پزشکی که به تنهایی انجام می شوند موثرتر است.
کدام دسته از مردان تحت روان درمانی قرار میگیرند؟
رواندرمانی در اختلال نعوظ برای مردانی موثر است که:
◀️ صبح که از خواب بیدار میشوند، یا هنگام خواب نعوظ داشته باشند.
◀️ هنگام تحریک به تنهایی میتوانند نعوظ داشته باشند.
◀️ یک رویداد مهم زندگی استرس زا مانند طلاق، جدایی، مرگ یکی از عزیزان، تغییر شغل و … را پشت سر گذاشته باشند.
◀️ در محیطی بزرگ شده باشند که جنسیت زده باشد و رابطه جنسی منفی، غلط یا بد تلقی میشود یا در کودکی مورد آزار جنسی یا جسمی قرار گرفته باشند.
◀️ مادر یا پدر خود را در اوایل کودکی از دست داده باشند.
◀️ سابقه مشکلات جدی در رابطه با شریک جنسی یا عاطفی خود داشته باشند.
◀️ اختلالات اضطرابی یا مشکلات جسمی که دارای اجزای روانشناختی هستند مانند سندرم روده تحریکپذیر، میگرن، آسم یا مثانه عصبی داشته باشند.
نوع درمان و مدت زمان آن بستگی به نوع مشکل دارد. روان درمانی بهصورت گروهی یا بهصورت فردی، قابل انجام است. ممکن است هر دو روش روان درمانی گروهی یا فردی، یا یکی از این روشها استفاده شود. درگیری شریک زندگی در روان درمانی اغلب مفید است و کمک میکند درمان سریعتر و بهتر انجام شود.
اهداف رواندرمانی در اختلال نعوظ
چندین هدف برای روان درمانی دراختلال نعوظ وجود دارد، که شامل موارد زیر است:
✔️ شناسایی مقاومتهای فرد در برابر مداخلات پزشکی، که منجر به قطع زودرس درمان و رفع آنها میشود
✔️ تقویت عزت نفس و احساس ارزشمندی فرد
✔️ کاهش یا از بین بردن اضطراب عملکردی
✔️ درک شرایط و زمینهای که مردان در آن عشق میورزند و رابطه جنسی را تجربه میکنند و اصلاح و بهبود فرایند رابطه جنسی
✔️ آموزش و اصلاح طرح واره های جنسی
فرایند روان درمانی در اختلال نعوظ به چه صورت انجام میشود؟
گام اول در روان درمانی، برقراری یک ارتباط خوب بین مراجع و درمانگر و اخذ یک شرح حال کامل است، که باید در آن اولین تجربه اختلال نعوظ و شرایطی که منجر به آن شده، و همچنین سایر تجارب اختلال نعوظ، روابط فرد با شریک جنسی از نظر عاطفی و فرایند رابطه جنسی از آغاز تا پایان به دقت بررسی شود. به طور معمول، توانایی دستیابی به نعوظ با عزت نفس و احساس ارزشمندی یک مرد ارتباط دارد. یکی از اهداف رواندرمانی در اختلال نعوظ، بازسازی عزت نفس فرد است.
همراهی شریک جنسی در فرآیند درمان، کمک زیادی به رفع اضطراب عملکردی میکند. تحقیقات نشان داده است که تکنیکهای رفع اضطراب، بهبود بیماران را تسریع و اثربخشی درمان را تقویت میکند. به طور معمول، تکالیفی توسط درمانگر به مراجع، به صورت فردی داده میشود که هدف آن تقویت عزتنفس و کاهش اضطراب عملکردی است. همچنین، آموزشها و تمریناتی، جهت بهبود فرآیند رابطه جنسی به فرد و شریک جنسی داده میشود تا با تقویت مهارتهای مرتبط با رابطه جنسی، عملکرد جنسی هر دو نفر بهبود پیدا کند. افزایش زمان معاشقه و پیش نوازش و به کارگیری صحیح رفتارهای جنسی نیز به کاهش اضطراب عملکردی و بهبود رابطه کمک شایانی میکند.
در واقع، در طی فرآیند روان درمانی، افزایش اعتماد به نفس، کاهش اضطراب عملکردی، تقویت آرامش، عدم سرزنشگری شریک جنسی و تقویت نقش حمایتی او در رابطه صورت گرفته که به بهبود اختلال نعوظ میانجامد.
برای اطلاعات بیشتر می توانید به وب سایت دکتر جباری مراجعه کنید