چه قرصی برای سوزاک خوب است؟

سفتریاکسون (روسفین)

از انواع قرص برای سوزاک می توان سفتریاکسون را نام برد که به دلیل اثر ضد باکتری خود، بخشی از دستور دارویی دوگانه (همراه با آزیترومایسن) برای درمان گنوره آ می باشد. سفتریاکسون به پروتئین های پنی سیلین متصل می شود و از رشد دیواره سلولی باکتری جلوگیری می کند.

آزیترومایسین (زیترومکس، زیمکس)

آزیترومایسین از مهارکردن تفکیک ریبونوکلئیک اسید انتقال دهنده (tRNA) از ریبوزوم ها، از رشد باکتری ها جلوگیری می کند و سنتز پروتئین وابسته به  RNA را متوقف می کند. آزیترومایسین، همراه با سفتریاکسون (به صورت تزریق عضلانی) به عنوان درمان خط اول برای عفونت های گونوکی تجویز می شود.

سفکسیم (سوپراکس)

سفکسیم، که از خانواده ی آنتی بیوتیک های سفالوسپورین است، با اتصال به یک یا چند پروتئین متصل به پنی سیلین، از رشد دیواره سلولی باکتری جلوگیری می کند. از سفکسیم به عنوان داروی خط اول جهت درمان بیماری گنوره آ استفاده نمی شود و فقط در صورتی که سفتریاکسون موجود نباشد، به عنوان یک داروی جایگزین برای درمان گنوره آی غیر پیچیده استفاده می شود. برای درمان این شرایط، یک دوز سفکسیم خوراکی ۴۰۰ میلی گرمی همراه با یک دوز آزیترمایسین یک گرمی خوراکی، برای بیمار تجویز می شود.

داکسی سایکلین (ویبرامایسین، داکسی)

داکسی سایکلین، با اتصال به زیر واحدهای ریبوموزی  ۳۰S و احتمالاً ۵۰S  از سنتز پروتئین و در نتیجه رشد باکتری جلوگیری می کند. برای درمان بیماری التهابی لگن یا اپیدیدیمیت گونوکی، از داروی داکسی سایکلین ۱۰۰ میلی گرمی خوراکی به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز و تزریق عضلانی سفتریاکسون ۲۵۰ میلی گرمی به صورت تک دوز استفاده می شود.