درمان دارویی گنوره آ، شامل استفاده از آنتی بیوتیک های دوگانه می شود که برای مقابله با بیماری نایسریا گنوره آ، اثربخشی بالایی دارند. تا چندین سال پیش، درمان انتخابی گنوره آ، مصرف آنتی بیوتیک خوراکی به مدت ۱۰ روز یا تزریق داروی تک دوز بود؛ گرچه، به دلایل مختلف، بیماران سازگاری ضعیفی با دارو ها داشتند و در دسترس بودن دارو های جدیدتر باعث شد که برای اطمینان از سازگاری دارو ها، تزریق عضلانی داروی تک دوز سفتریاکسون در مطب انجام شود و در کنار آن داروی خوراکی آزیترومایسین مصرف شود. بسیاری از پزشکان پس از انجام نمونه برداری برای تشخیص، به دلیل احتمال ایجاد عوارض و انتقال بیماری به سایر شرکای جنسی، درمان بیماران را بر اساس شرح حال و معاینه ی فیزیکی آغاز کردند.
علاوه بر این، از آنجایی که بیماری گنوره آ معمولاً به طور همزمان با بیماری کلامیدیا تشخیص داده می شود، بسیاری از پزشکان با شروع هر یک از بیماری ها، هر دو بیماری را درمان می کنند. عفونت های پراکنده یا پیجیده (مانند اندوکاردیت، مننژیت) به درمان طولانی مدت یا بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند. در این موارد، بیمار باید به پزشک بیماری های عفونی ارجاع داده شود. در ایالات متحده، بیماری نایسریا گنوره آ در برابر پنی سیلین ها، فلوروکینولون ها یا اریترومایسن ها مقاوم نیست، به همین دلیل این داروهای ضد میکروبی برای درمان گنوره آ تجویز می شوند. در ادامه مطلب انواع قرص برای سوزاک را شرح خواهیم داد.
مطلب مرتبط با لیزر زگیل تناسلی
انواع قرص برای سوزاک
سفتریاکسون (روسفین)
از انواع قرص برای سوزاک می توان سفتریاکسون را نام برد که به دلیل اثر ضد باکتری خود، بخشی از دستور دارویی دوگانه (همراه با آزیترومایسن) برای درمان گنوره آ می باشد. سفتریاکسون به پروتئین های پنی سیلین متصل می شود و از رشد دیواره سلولی باکتری جلوگیری می کند.
آزیترومایسین (زیترومکس، زیمکس)
آزیترومایسین از مهارکردن تفکیک ریبونوکلئیک اسید انتقال دهنده (tRNA) از ریبوزوم ها، از رشد باکتری ها جلوگیری می کند و سنتز پروتئین وابسته به RNA را متوقف می کند. آزیترومایسین، همراه با سفتریاکسون (به صورت تزریق عضلانی) به عنوان درمان خط اول برای عفونت های گونوکی تجویز می شود.
سفکسیم (سوپراکس)
سفکسیم، که از خانواده ی آنتی بیوتیک های سفالوسپورین است، با اتصال به یک یا چند پروتئین متصل به پنی سیلین، از رشد دیواره سلولی باکتری جلوگیری می کند. از سفکسیم به عنوان داروی خط اول جهت درمان بیماری گنوره آ استفاده نمی شود و فقط در صورتی که سفتریاکسون موجود نباشد، به عنوان یک داروی جایگزین برای درمان گنوره آی غیر پیچیده استفاده می شود. برای درمان این شرایط، یک دوز سفکسیم خوراکی ۴۰۰ میلی گرمی همراه با یک دوز آزیترمایسین یک گرمی خوراکی، برای بیمار تجویز می شود.
داکسی سایکلین (ویبرامایسین، داکسی)
داکسی سایکلین، با اتصال به زیر واحدهای ریبوموزی ۳۰S و احتمالاً ۵۰S از سنتز پروتئین و در نتیجه رشد باکتری جلوگیری می کند. برای درمان بیماری التهابی لگن یا اپیدیدیمیت گونوکی، از داروی داکسی سایکلین ۱۰۰ میلی گرمی خوراکی به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز و تزریق عضلانی سفتریاکسون ۲۵۰ میلی گرمی به صورت تک دوز استفاده می شود.
اریترومایسین اپتالمیک (لوتیسین چشمی)
اریترومایسین، تنها پماد چشمی آنتی بیوتیکی است که برای پیشگیری از بیماری چشمی گونوکی در نوزادان استفاده می شود. پماد نیترات نقره و پماد چشمی تتراسایکلین دیگر در آمریکا تولید نمی شوند، باسیتراسین، اثربخشی لازم را ندارد و مطالعات کافی روی داروی پوویدون آیودین انجام نشده است. پماد چشمی جنتامیسین موجب واکنش های چشمی شدید در نوزادان می شود و نباید برای پیشگیری از بیماریهای چشمی استفاده شود.
علی
شنبه ۲۲ آبان ۰( 2 سال پیش)
تعداد بازدید: 444
مشاهده پرسش
