مجاری ادراری که به آن دستگاه ادراری یا سیستم اورینری (Urinary System) نیز گفته میشود، یکی از حیاتی ترین سیستم های بدن انسان است که وظیفه اصلی آن تولید، ذخیره و دفع ادرار و مواد زائد از بدن است. این سیستم پیچیده با همکاری اندام های مختلف، نقش کلیدی در تنظیم تعادل مایعات، الکترولیت ها و فشار خون ایفا میکند. درک صحیح از ساختار و عملکرد این دستگاه و همچنین آشنایی با بیماری های مرتبط با آن، برای حفظ سلامت عمومی بدن ضروری است. این مقاله جامع به بررسی دقیق اجزای مختلف مجاری ادراری در زنان و مردان، عملکرد هر بخش، شایع ترین بیماری های مرتبط با آنها و بهترین رویکردهای درمانی موجود میپردازد و در نهایت راهنمایی برای مراجعه به پزشک متخصص ارائه میدهد.
کلیه چیست؟
کلیه ها دو عضو لوبیا شکل هستند که در دو طرف ستون فقرات، زیر قفسه سینه قرار گرفته اند. این اندام ها واحدهای عملیاتی اصلی دستگاه ادراری محسوب میشوند و وظیفه تصفیه خون و تولید ادرار را بر عهده دارند.
بیماری های شایع کلیه و بهترین درمان ها
در این قسمت از مقاله بیماری های شایع کلیه را نام خواهیم برد.
۱. سنگ کلیه (Kidney Stones)
-توضیحات: سنگ های کلیه رسوبات سختی هستند که از مواد معدنی و نمک در داخل کلیه ها تشکیل میشوند. علل اصلی آن شامل کم نوشیدن آب، رژیم غذایی نامناسب (سرشار از پروتئین، سدیم و قند)، چاقی و سابقه خانوادگی است. علائم آن میتواند شامل درد شدید و موجی در پهلو و کمر که به پایین شکم و کشاله ران کشیده میشود، درد هنگام ادرار کردن، ادرار صورتی، قرمز یا قهوه ای، ادرار کدر یا بدبو، تهوع و استفراغ و تب و لرز در صورت وجود عفونت باشد.
-بهترین درمان:
–درمان های غیرتهاجمی: برای سنگ های کوچک، درمان معمولا شامل نوشیدن مقدار زیادی آب (۲ تا ۳ لیتر در روز) برای کمک به دفع سنگ، مصرف داروهای مسکن برای کنترل درد و داروهای مسدودکننده آلفا (مانند تامسولوسین) برای شل کردن عضلات حالب و تسهیل عبور سنگ است.
–سنگ شکنی برون اندامی (ESWL): در این روش از امواج صوتی برای شکستن سنگ ها به قطعات کوچکتر استفاده میشود تا بتوانند از طریق ادرار دفع شوند.
–جراحی: برای سنگ های بزرگتر یا سنگ هایی که باعث انسداد شدید شده اند، ممکن است نیاز به جراحی باشد. روش هایی مانند یورتروسکوپی (وارد کردن دوربین از طریق مجرای ادرار برای برداشتن یا شکستن سنگ) و نفرولیتوتومی از راه پوست (ایجاد یک برش کوچک در پشت برای برداشتن مستقیم سنگ) استفاده میشود.
۲. عفونت کلیه (پیلونفریت – Pyelonephritis)
-توضیحات: یک عفونت باکتریایی جدی در کلیه ها که معمولا به دلیل بالا رفتن عفونت از مثانه ایجاد میشود. زنان، افراد مبتلا به انسداد ادراری و افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر در معرض خطر هستند. علائم آن به طور ناگهانی ظاهر میشود و شامل تب بالا، لرز، درد شدید در پهلو، کمر یا کشاله ران، حالت تهوع، استفراغ و علائم عفونت مثانه (سوزش و تکرر ادرار) است.
-بهترین درمان:
–آنتی بیوتیک ها: درمان اصلی و فوری پیلونفریت، مصرف آنتی بیوتیک است. در ابتدا ممکن است آنتی بیوتیک های وسیع الطیف تجویز شوند و پس از مشخص شدن نوع باکتری در کشت ادرار، داروی هدفمند تجویز میشود.
–بستری شدن در بیمارستان: در موارد شدید، به ویژه اگر بیمار دچار تهوع و استفراغ شدید باشد و نتواند دارو یا مایعات را به صورت خوراکی مصرف کند، بستری شدن برای دریافت آنتی بیوتیک وریدی و مایعات ضروری است. دوره درمان معمولا ۷ تا ۱۴ روز طول میکشد.
۳. بیماری مزمن کلیه (Chronic Kidney Disease – CKD)
-توضیحات: این بیماری به معنای از دست دادن تدریجی عملکرد کلیه در طی ماه ها یا سال ها است. شایع ترین علل آن دیابت و فشار خون بالا هستند. در مراحل اولیه ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد، اما با پیشرفت بیماری علائمی مانند خستگی، تورم در پاها و مچ پا، تنگی نفس، کاهش اشتها، تهوع و خارش پوست ظاهر میشود.
-بهترین درمان:
–کنترل بیماری زمینه ای: درمان اصلی بر کنترل علت زمینه ای متمرکز است. این شامل کنترل دقیق قند خون در بیماران دیابتی و کنترل فشار خون با داروها (مانند مهارکننده های ACE یا ARB ها) است.
–تغییر سبک زندگی: رژیم غذایی کم پروتئین، کم نمک و کم پتاسیم، ترک سیگار و ورزش منظم میتواند به کند کردن روند بیماری کمک کند.
–دیالیز و پیوند کلیه: در مراحل نهایی بیماری (نارسایی کلیه)، زمانی که کلیه ها دیگر قادر به تصفیه خون نیستند، بیمار به درمان جایگزین کلیه مانند دیالیز کلیه (همودیالیز یا دیالیز صفاقی) یا پیوند کلیه نیاز خواهد داشت.
حالب یا میزنای (Ureters) چیست؟
حالب ها دو لوله عضلانی باریک هستند که هر کدام از یک کلیه منشا گرفته و با حرکات دودی (انقباضات موجی شکل) ادرار تولید شده را به طور فعال به سمت مثانه میرانند. سلامت این لوله های انتقال دهنده برای عملکرد صحیح کلیه ها و جلوگیری از بازگشت ادرار و آسیب حیاتی است.
۱. انسداد حالب (Ureteral Obstruction)
-توضیحات: این وضعیت زمانی رخ میدهد که حالب به دلایل داخلی (مانند سنگ کلیه گیر کرده) یا خارجی (مانند فشار ناشی از یک تومور در شکم) مسدود شود. این انسداد مانع از تخلیه ادرار از کلیه شده و باعث تجمع ادرار در کلیه (هیدرونفروز کلیه) میشود که میتواند به درد شدید، عفونت و آسیب دائمی کلیوی منجر شود.
-بهترین درمان:
–درمان فوری: هدف اصلی، رفع فشار از روی کلیه است. این کار از طریق دو روش اصلی انجام میشود: قرار دادن استنت حالب (فنر) که یک لوله نازک از طریق مثانه به داخل حالب فرستاده میشود تا مسیر را باز نگه دارد، یا نفروستومی که در آن یک لوله مستقیما از طریق پوست پشت به داخل کلیه وارد میشود تا ادرار را به یک کیسه خارجی تخلیه کند.
–درمان علت اصلی: پس از رفع انسداد فوری، باید علت زمینه ای درمان شود. این میتواند شامل سنگ شکنی برای سنگ کلیه، جراحی برای برداشتن تومور یا جراحی ترمیمی برای اصلاح تنگی های ساختاری باشد.
۲. ریفلاکس وزیکویورترال (Vesicoureteral Reflux – VUR)
-توضیحات: این بیماری به معنای بازگشت غیرطبیعی ادرار از مثانه به سمت حالب ها و کلیه ها است. دریچه ای که در محل اتصال حالب به مثانه وجود دارد، به طور طبیعی یک طرفه عمل میکند و از این بازگشت جلوگیری میکند. نقص در این دریچه، که اغلب مادرزادی است، باعث VUR میشود. این بیماری به ویژه در کودکان شایع است و ریسک عفونت های ادراری مکرر و عفونت کلیه (پیلونفریت) را به شدت افزایش میدهد، زیرا باکتری ها را به راحتی به کلیه ها میرساند. در طولانی مدت، این عفونت ها میتوانند باعث ایجاد اسکار و آسیب دائمی به کلیه ها شوند.
-بهترین درمان:
–درمان های محافظه کارانه: برای موارد خفیف (درجه ۱ و ۲)، درمان اغلب شامل تجویز آنتی بیوتیک پروفیلاکسی (پیشگیرانه) با دوز پایین برای جلوگیری از عفونت است. بسیاری از کودکان با رشد بدن، بهبود عملکرد دریچه را تجربه میکنند و بیماری خود به خود برطرف میشود.
–درمان های مداخله ای: برای موارد شدیدتر (درجه ۳ به بالا) یا در صورت عفونت های مکرر با وجود مصرف آنتی بیوتیک، نیاز به مداخله است. تزریق مواد حجم دهنده یک روش کم تهاجمی است که در آن ماده ای ژل مانند در محل اتصال حالب به مثانه تزریق میشود تا عملکرد دریچه را بهبود بخشد.
–جراحی: جراحی بازسازی حالب (Ureteral Reimplantation) روش قطعی درمان است. در این جراحی، اورولوژیست محل اتصال حالب به مثانه را تغییر میدهد و یک تونل طولانی تر در دیواره مثانه ایجاد میکند که عملکرد دریچه را تقویت کرده و از بازگشت ادرار جلوگیری میکند.
۳. تنگی محل اتصال حالب به لگنچه کلیه (UPJ Obstruction)
-توضیحات: این یک نوع انسداد خاص است که دقیقا در نقطه ای رخ میدهد که حالب به لگنچه کلیه (بخش قیفی شکل مرکزی کلیه) متصل میشود. این بیماری اغلب مادرزادی است و به دلیل باریک بودن ذاتی این محل اتصال ایجاد میشود. این انسداد مانع از خروج موثر ادرار از کلیه شده و به مرور زمان باعث بزرگ شدن کلیه (هیدرونفروز) و کاهش عملکرد آن میگردد. علائم آن میتواند شامل درد پهلو (به خصوص پس از نوشیدن مایعات زیاد)، عفونت ادراری و وجود توده در شکم (در نوزادان) باشد.
-بهترین درمان:
–پایش و نظارت: در موارد خفیف و بدون علامت، به ویژه در نوزادان، ممکن است پزشک فقط وضعیت را با سونوگرافی های دوره ای تحت نظر بگیرد، زیرا گاهی با رشد کودک، انسداد بهبود می یابد.
–جراحی (پیلoplasti – Pyeloplasty): این روش استاندارد طلایی برای درمان تنگی UPJ است. در این جراحی، بخش تنگ شده بریده شده و حالب دوباره به لگنچه کلیه به شکلی گشادتر و مناسب تر متصل میشود تا جریان ادرار به راحتی برقرار گردد. این جراحی امروزه میتواند به روش های کم تهاجمی مانند لاپاراسکوپی یا جراحی رباتیک انجام شود که بهبودی سریع تری دارد.
۴. سرطان حالب (Ureteral Cancer)
-توضیحات: این یک نوع سرطان نادر است که در پوشش داخلی حالب (به نام اوروتلیوم) ایجاد میشود. این نوع سلول مشابه سلول هایی است که پوشش مثانه را تشکیل میدهند، بنابراین عوامل خطر آن نیز مشابه سرطان مثانه است، به ویژه سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی صنعتی. شایع ترین علامت آن خون در ادرار (هماتوری) است. ممکن است درد پهلو نیز به دلیل انسداد ناشی از تومور وجود داشته باشد.
-بهترین درمان:
–جراحی: درمان اصلی سرطان حالب، جراحی است. استاندارد درمانی برای این بیماری، نفرواورترکتومی رادیکال (Radical Nephroureterectomy) است. در این جراحی، کل کلیه، حالب و بخش کوچکی از مثانه که حالب به آن متصل است، به طور کامل برداشته میشوند تا از باقی ماندن سلول های سرطانی جلوگیری شود.
–شیمی درمانی: بسته به مرحله و پیشرفت سرطان، ممکن است قبل از جراحی (برای کوچک کردن تومور) یا بعد از آن (برای از بین بردن سلول های باقی مانده) شیمی درمانی نیز تجویز شود. در موارد بسیار خاص و تومورهای کوچک و سطحی، ممکن است بتوان تومور را با لیزر از طریق یورتروسکوپی درمان کرد، اما این روش کمتر رایج است.
مثانه (Bladder) چیست؟
مثانه یک عضو عضلانی و توخالی در ناحیه لگن است که ادرار را تا زمان دفع ذخیره میکند.
بیماری های شایع مثانه و بهترین درمان ها
بیماری های شایع مثانه عبارتند از:
۱. عفونت مثانه (سیستیت – Cystitis)
-توضیحات: شایع ترین نوع عفونت دستگاه ادراری (UTI) که به دلیل ورود باکتری (معمولا E. coli) از طریق مجرای ادرار به مثانه ایجاد میشود. علائم کلاسیک آن شامل احساس سوزش شدید هنگام ادرار، تکرر ادرار، احساس فوریت برای ادرار کردن حتی زمانی که مثانه خالی است، ادرار کدر یا بدبو و درد در ناحیه زیر شکم است.
-بهترین درمان:
–آنتی بیوتیک ها: درمان اصلی برای سیستیت باکتریایی، یک دوره کوتاه مصرف آنتی بیوتیک خوراکی (معمولا ۳ تا ۷ روز) است.
–مصرف مایعات: نوشیدن مقدار زیادی آب به دفع باکتری ها از مثانه کمک میکند.
–مسکن ها: داروهای مسکن مانند فنازوپیریدین میتوانند به تسکین درد و سوزش ادرار کمک کنند.
۲. مثانه بیش فعال (Overactive Bladder – OAB)
-توضیحات: یک وضعیت مزمن که در آن عضلات مثانه به طور غیرارادی منقبض میشوند، حتی زمانی که مثانه پر نیست. این امر منجر به احساس فوریت ناگهانی و شدید برای ادرار کردن، تکرر ادرار (بیش از ۸ بار در ۲۴ ساعت) و شب ادراری میشود.
-بهترین درمان:
–رفتار درمانی: این اولین خط درمان است و شامل تمرینات کف لگن (تمرینات کگل)، زمان بندی برای رفتن به توالت و مدیریت مصرف مایعات است.
–داروها: داروهای آنتی کولینرژیک (مانند اکسی بوتینین) و آگونیست های بتا-۳ (مانند میرابگرون) میتوانند به آرام کردن عضلات مثانه و کاهش علائم کمک کنند.
–تزریق بوتاکس: تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) به عضله مثانه میتواند به کنترل انقباضات غیرارادی کمک کند.
–تحریک عصب: در موارد مقاوم به درمان، از دستگاه هایی برای تحریک اعصابی که مثانه را کنترل میکنند، استفاده میشود.
۳. بی اختیاری ادرار (Urinary Incontinence)
-توضیحات: به معنای از دست دادن غیرارادی کنترل مثانه است. بی اختیاری استرسی شایع ترین نوع است که در آن نشت ادرار با فعالیت هایی مانند سرفه، عطسه یا ورزش رخ میدهد. بی اختیاری فوریتی نشت ادرار به دنبال یک احساس فوریت شدید است.
-بهترین درمان:
–تغییر سبک زندگی و تمرینات: کاهش وزن، ترک سیگار، مدیریت مصرف مایعات و انجام تمرینات کگل میتواند به طور قابل توجهی به بهبود هر دو نوع بی اختیاری کمک کند.
–دستگاه های پزشکی: استفاده از پساری واژینال در زنان میتواند به حمایت از مثانه و کاهش نشت ادرار استرسی کمک کند.
–جراحی: برای بی اختیاری استرسی شدید، روش های جراحی مانند اسلینگ (قرار دادن یک نوار حمایتی در زیر مجرای ادرار) بسیار موثر است.
۴. سرطان مثانه (Bladder Cancer)
-توضیحات: رشد سلول های سرطانی در دیواره مثانه. سیگار کشیدن بزرگترین عامل خطر برای این بیماری است. شایع ترین علامت آن وجود خون در ادرار (هماتوری) بدون درد است. سایر علائم میتواند شامل تکرر ادرار و درد هنگام ادرار باشد.
-بهترین درمان:
–جراحی: درمان اصلی به مرحله سرطان بستگی دارد. برای تومورهای سطحی، از روش تراشیدن تومور از راه مجرا (TURBT) استفاده میشود.
–ایمونوتراپی داخل مثانه ای: پس از جراحی، دارویی به نام BCG مستقیما به داخل مثانه تزریق میشود تا سیستم ایمنی را برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده تحریک کند.
–شیمی درمانی و رادیوتراپی: برای سرطان های پیشرفته تر که به دیواره عضلانی مثانه نفوذ کرده اند، ممکن است نیاز به برداشتن کامل مثانه (سیستکتومی رادیکال) به همراه شیمی درمانی یا رادیوتراپی باشد.
مجرای ادرار یا پیشابراه (Urethra) چیست؟
مجرای ادرار یا پیشابراه، آخرین بخش از دستگاه ادراری است؛ لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن منتقل میکند. آناتومی و عملکرد این بخش تفاوت های اساسی بین زنان و مردان دارد. در زنان، این مجرا کوتاه (حدود ۴ سانتی متر) است و عملکرد آن صرفا دفع ادرار است. در مردان، مجرا بسیار بلندتر (حدود ۲۰ سانتی متر) است و علاوه بر دفع ادرار، به عنوان مجرای خروج منی در سیستم تولید مثلی نیز عمل میکند. این تفاوت ها باعث میشود برخی بیماری ها در یک جنس شایع تر از دیگری باشد.
۱. اورتریت (Urethritis)
-توضیحات: به التهاب یا عفونت مجرای ادرار گفته میشود. این وضعیت میتواند ناشی از باکتری های عامل عفونت ادراری (مانند E. coli) یا، بسیار شایع تر، به دلیل بیماری های آمیزشی (STDs) مانند کلامیدیا و سوزاک باشد. علائم اصلی آن شامل سوزش شدید هنگام ادرار (دیسوریا)، خارش در نوک مجرا، و وجود ترشحات چرکی (زرد، سبز یا سفید) از مجرا، به خصوص در مردان است.
-بهترین درمان:
–آنتی بیوتیک ها: درمان کاملا به عامل ایجاد کننده عفونت بستگی دارد. پس از تشخیص (که ممکن است شامل نمونه برداری از ترشحات باشد)، پزشک آنتی بیوتیک مناسب را تجویز میکند. برای مثال، عفونت های کلامیدیایی و سوزاک اغلب با ترکیبی از دو یا چند آنتی بیوتیک درمان میشوند. درمان همزمان شریک یا شرکای جنسی برای جلوگیری از عفونت مجدد و قطع زنجیره انتقال کاملا ضروری است.
۲. تنگی مجرای ادرار (Urethral Stricture)
-توضیحات: به باریک شدن بخشی از مجرای ادرار به دلیل ایجاد بافت اسکار (زخم) گفته میشود. این اسکار میتواند ناشی از آسیب (مانند شکستگی لگن یا نشستن روی جسم سخت)، عفونت های مکرر (به خصوص اورتریت درمان نشده)، جراحی های قبلی بر روی مجرا یا پروستات، یا استفاده طولانی مدت از سوند ادراری باشد. علائم اصلی آن شامل جریان ضعیف و منقطع ادرار، نیاز به زور زدن برای شروع ادرار، احساس عدم تخلیه کامل مثانه، پاشیدن ادرار به دو شاخه و عفونت های ادراری مکرر است.
-بهترین درمان:
–اتساع (دیلاتاسیون) یا یورتروتومی داخلی: این روش ها شامل باز کردن تنگی با استفاده از گشادکننده های مخصوص یا ایجاد یک برش در بافت اسکار از طریق دوربین است. این روش ها اغلب موقتی هستند و درصد عود بالایی دارند.
–یورتروپلاستی (جراحی بازسازی): این روش بهترین و قطعی ترین درمان برای تنگی های قابل توجه است. در این جراحی باز، بخش تنگ شده به طور کامل برداشته میشود و دو انتهای سالم به هم متصل میشوند، یا از بافت های دیگر بدن (مانند مخاط داخلی دهان) برای بازسازی و گشاد کردن آن بخش از مجرا استفاده میشود. موفقیت این روش بسیار بالا است.
۳. دیورتیکول مجرای ادرار (Urethral Diverticulum)
-توضیحات: یک کیسه یا پاکت غیرطبیعی است که در امتداد دیواره مجرای ادرار تشکیل میشود. این وضعیت در زنان بسیار شایع تر از مردان است. ادرار میتواند در این کیسه جمع شده و راکد بماند که منجر به علائمی مانند چکه کردن ادرار پس از اتمام ادرار کردن، درد هنگام رابطه جنسی (دیسپارونی)، عفونت های ادراری مکرر و گاهی احساس وجود یک توده در دیواره واژن میشود.
-بهترین درمان:
–جراحی: تنها درمان موثر برای دیورتیکول های علامت دار، جراحی برای برداشتن کامل کیسه (دیورتیکولکتومی) و ترمیم دیواره مجرای ادرار است. این جراحی معمولا از طریق برشی در داخل واژن انجام میشود و هدف آن حذف کامل کیسه و جلوگیری از عود آن است.
۴. سرطان مجرای ادرار (Urethral Cancer)
-توضیحات: یک نوع سرطان بسیار نادر است که در سلول های پوشاننده مجرای ادرار شروع میشود. این بیماری در افراد مسن شایع تر است و ریسک فاکتورهای آن شامل التهاب مزمن مجرا (مثلا به دلیل تنگی طولانی مدت) و سابقه ابتلا به سرطان مثانه است. علائم آن میتواند شبیه به سایر بیماری های مجرا باشد، از جمله خون در ادرار (هماتوری)، وجود توده قابل لمس، جریان ضعیف ادرار و درد.
-بهترین درمان:
درمان به شدت به محل و مرحله تومور بستگی دارد.
–جراحی: درمان اصلی شامل برداشتن تومور است. این میتواند از برداشتن موضعی تومور تا اورترکتومی (برداشتن کامل مجرای ادرار) متغیر باشد. در مردان، ممکن است نیاز به برداشتن بخشی یا تمام آلت تناسلی باشد و در زنان، ممکن است نیاز به برداشتن مثانه نیز باشد.
–رادیوتراپی و شیمی درمانی: این روش ها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با جراحی برای از بین بردن سلول های سرطانی باقی مانده یا در موارد پیشرفته بیماری استفاده شوند.
۵. بیماری های پروستات و تاثیر آن بر مجرای ادرار مردان
توضیحات: غده پروستات در مردان دقیقا در زیر مثانه قرار دارد و بخش اولیه مجرای ادرار را احاطه کرده است. بنابراین، هرگونه بزرگ شدن یا بیماری در پروستات میتواند مستقیما به مجرای ادرار فشار آورده و آن را تنگ کند. دو بیماری اصلی پروستات که این مشکل را ایجاد میکنند عبارتند از:
-هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH): بزرگ شدن غیرسرطانی پروستات که با افزایش سن در مردان بسیار شایع است.
-سرطان پروستات: رشد بدخیم سلول ها در پروستات.
-علائم هر دو بیماری ناشی از فشار بر مجرای ادرار است و شامل تکرر ادرار (به خصوص در شب)، جریان ضعیف و باریک ادرار، مشکل در شروع ادرار کردن و احساس عدم تخلیه کامل مثانه میشود.
-بهترین درمان:
BPH–: درمان از داروها شروع میشود. داروهای مسدودکننده آلفا (مانند تامسولوسین) عضلات پروستات و گردن مثانه را شل کرده و جریان ادرار را بهبود میبخشند. مهارکننده های ۵-آلفا ردوکتاز (مانند فیناستراید) به کوچک شدن اندازه پروستات کمک میکنند. در صورت عدم پاسخ به دارو یا علائم شدید، روش های جراحی مانند تراشیدن پروستات از راه -مجرا (TURP) که استاندارد طلایی محسوب میشود، یا روش های کمتر تهاجمی با لیزر استفاده میشود.
—سرطان پروستات: درمان بستگی به مرحله سرطان پروستات و وضعیت بیمار دارد و میتواند شامل نظارت فعال، جراحی برداشتن کامل پروستات (پروستاتکتومی رادیکال)، رادیوتراپی، هورمون درمانی و شیمی درمانی باشد.
چه زمانی به متخصص اورولوژی مراجعه کنیم؟
مشکلات مربوط به مجاری ادراری میتوانند از یک عفونت ساده تا بیماری های پیچیده و جدی متغیر باشند. در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر، مراجعه به پزشکی که به طور تخصصی به تشخیص و درمان بیماری های دستگاه ادراری در زنان و مردان و همچنین سیستم تولید مثلی مردان میپردازد، یعنی متخصص اورولوژی (Urologist)، ضروری است.
علائم هشدار دهنده برای مراجعه به اورولوژیست:
- ▪️ خون در ادرار (هماتوری)، حتی برای یک بار
- ▪️ درد مداوم در پهلوها، کمر یا ناحیه لگن
- ▪️ تغییرات قابل توجه در عادات ادراری (مانند تکرر ادرار شدید، بیدار شدن مکرر در شب برای ادرار، احساس عدم تخلیه کامل مثانه)
- ▪️ بی اختیاری ادرار
- ▪️ سوزش یا درد هنگام ادرار کردن که با درمان های اولیه بهبود نمی یابد.
- ▪️ مشکل در شروع ادرار یا جریان ضعیف و منقطع ادرار
- ▪️ عفونت های ادراری مکرر
- ▪️ در مردان: مشاهده توده در بیضه، مشکلات نعوظ یا ناباروری
دکتر اورولوژیست با استفاده از ابزارهای تشخیصی پیشرفته، علت مشکل شما را به درستی تشخیص داده و بهترین و مدرن ترین روش درمانی را ارائه میدهد. به یاد داشته باشید که تشخیص و درمان به موقع، کلید پیشگیری از عوارض جدی و حفظ سلامت و کیفیت زندگی شماست.
دکتر محمد جباری متخصص اورولوژی
همیارسیستم