سلام

زودانزالی درمان قطعی و دائمی ندارد و فقط با داروها می توان آن را کنترل کرد یعنی وقتی که دارو استفاده می کنید مدت زمان وقوع انزال را طولانی کرد اما نمی توان این بیماری را تا آخر عمر ریشه کن کرد. مثل بیحس کننده های موضعی و قرص هایی مثل پاروکستین ۲۰ میلی یا سرترالین ۵۰ میلی( بصورت مصرف دائمی و روزانه یک عدد یا استفاده بصورت ۶ ساعت قبل از نزدیکی)، یا قرص داپوکستین ۳۰ یا ۶۰ میلی گرمی ۱ تا ۳ ساعت قبل از نزدیکی. بدیهی است تا زمانی که دارو مصرف می کنید موثر است و با قطع دارو مشکل مجددا ظاهر می شود. اسپری لیدوکائین ۱۰ درصد یا کرم زایلا-پی داروهای موضعی برای کنترل زودانزالی هستند ۲۰ تا ۲۵ دقیقه قبل از مقاربت و حتی قبل از سفت شدن آلت به کلاهک آلت و زیر آن و یا کلاهک به اضافه نیمه انتهایی آلت یا تمام آلت بزنید(بر حسب شدت زود انزالی و میزان سفتی آلت). حتما بعد از احساس بی حسی و قبل از شروع روابط جنسی آلت خود را بشورید. اگر با زدن بیحس کننده ی موضعی آلت نعوظ و سفتی خود را از دست می دهد می توانید از نصف قرص سیلدنافیل ۵۰ میلی یک ساعت قبل از رابطه نیز استفاده کنید. از قرص ترامادول هم یک ساعت قبل از رابطه می توان استفاده کرد ولی استفاده از این قرص خطر اعتیاد در آینده را دارد و بهتر است به عنوان آخرین روش و در صورت عدم پاسخ به دیگر روش های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.

برای زخم ها هر روز آلت را با لوسیون بدن چرب نگهدارید.

کجی اگر کم هست نیازی به جراحی ندارد

سلام

زگیل نیستند بلکه پاپول های مرواریدی هستند. برجستگی های کوچک سفیید، گنبدی شکل یا رشته ای هستند که در تاج کلاهک آلت بصورت تجمعی در کنار هم قرار دارند. این پاپول ها شایع بوده و در ۱۴ تا ۴۸ درصد جوانان در دوره ی بعد از بلوغ دیده می شود. این ضایعات خوش خیم بوده و معمولا نیازی به درمان ندارد و ماهیت آن آنژیوفیبروما می باشد. اگر فردی تمایل به درمان داشته باشد یکی از روش های موثر درمانی لیزر CO2 است

سلام

بله

سلام

این علائم به نفع عفونت هست و نیاز به معاینه و درمان در صورت نیاز دارید

سلام کم توانی جنسی علل متعددی دارد که بخشی جسمی و بخشی از آن عوامل فکری و روانی است. از علل جسمی می توان به اختلالات هورمونی و اختلالات عروق و اعصاب مربوط به آلت تناسلی اشاره کرد. بیماری هایی نظیر دیابت، فشار خون بالا، بالا بودن چربی خون و اختلالات عصبی در ناحیه کمر و داروها بویژه برخی از داروهای فشار خون و داروهای اعصاب و روان، رژیم های ناسالم مخصوصا رژیم پرچربی، سیگار، مواد مخدر و روانگردان، عدم تحرک و ورزش منظم، استرس و فشارهای روانی و عدم رضایت مندی از زندگی و شرایط موجود، بالا بودن ساعات کار و کم بودن زمان لازم برای استراحت و در کنار خانواده بودن همه بخشی از علل کم میلی و کم توانی جنسی است. لذا در ابتدا نیاز به معاینه و انجام تست های لازم توسط ارولوژیست هست. در صورت طبیعیی بودن ارزیابی های لازم توسط متخصص ارولوژی توصیه می شود برای مشاوره به روانشناسی که در زمینه روابط جنسی فعالیت می کند مراجعه کنید. یادتان باشد در خیلی از موارد کلید درمان در دستان خودتان هست و با تغییر سبک و شیوه ی زندگی می توانید فعالیت جنسی مطلوب و رضایت بخشی را داشته باشید. ارتباطی با ماینوکسیدیل  ندارد