HPV، یک عفونت ویروسی است که معمولاً باعث رشد پوست یا غشای مخاطی (زگیل) می شود. بیش از ۱۰۰ نوع ویروس پاپیلومای انسانی ( بیماری hpv) وجود دارد. برخی از انواع HPV، باعث ایجاد زگیل می شوند و برخی دیگر می توانند انواع مختلف سرطان را ایجاد نمایند.
اغلب عفونت های HPV منجر به سرطان نمی شوند. اما برخی از انواع HPV دستگاه تناسلی، می توانند باعث ایجاد سرطان در قسمت تحتانی رحم، که به واژن (دهانه رحم) متصل می شود، گردند. انواع دیگر سرطان ها، از جمله سرطان های مقعد، آلت تناسلی مردانه، واژن، ولوا و پشت حلق (اوروفارنژ)، با عفونت HPV مرتبط اند.
این عفونت ها اغلب از طریق رابطه جنسی یا تماس پوستی منتقل می شوند. واکسن ها می توانند به محافظت در برابر گونه هایی از HPV، که منجر به ایجاد زگیل های تناسلی یا سرطان دهانه رحم می شوند، کمک کنند.
علائم hpv
در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن، قبل از ایجاد زگیل، بیماری hpv را شکست می دهد. شکل ظاهری زگیل ها، بسته به نوع آن، متفاوت است:
زگیل تناسلی
زگیل تناسلی اغلب به صورت ضایعات تخت، برجستگی های کوچک شبیه گل کلم، یا برجستگی های کوچک ساقه مانند ظاهر می شوند. زگیل های تناسلی در زنان، بیشتر در ناحیه وولوا ظاهر می شود اما می توانند در نزدیکی مقعد، دهانه رحم یا واژن نیز ایجاد گردند.
زگیل های تناسلی در مردان، در آلت تناسلی، بیضه یا اطراف مقعد ظاهر می شود. زگیل های تناسلی به ندرت ناراحتی یا درد ایجاد می کنند، اگرچه ممکن است خارش دار یا حساس باشند.
زگیل های معمولی
زگیل های معمولی به صورت برجستگی هایی خشن و برجسته ظاهر می شوند و معمولاً روی دست ها و انگشتان ایجاد می گردند. در بیشتر موارد، زگیل های معمولی تنها بدشکل هستند، اما ممکن است دردناک یا مستعد آسیب یا خونریزی نیز باشند.
زگیل کف پا
زگیل کف پا، ضایعه سخت و دانه ایست که معمولاً روی پاشنه یا پنجه پا ظاهر می شود. این زگیل ها ممکن است باعث ایجاد ناراحتی گردند.
زگیل های تخت
زگیل های تخت، ضایعاتی با سطح صاف و کمی برجسته هستند. آنها می توانند در هر جایی ظاهر شوند، اما در کودکان، معمولاً روی صورت، در مردان، معمولاً در ناحیه ریش و در زنان، روی پاها ظاهر می شوند.
بیماری hpv و سرطان دهانه رحم
تقریباً همه سرطان های دهانه رحم ناشی از عفونت های HPV ست، اما ایجاد این سرطان، بعد از ابتلا به عفونت HPV، ممکن است ۲۰ سال یا بیشتر طول بکشد. عفونت HPV و سرطان دهانه رحم، به طور معمول علائم قابل توجهی ایجاد نمی کنند. واکسینه شدن در برابر عفونت اچ پی وی، بهترین محافظت در برابر سرطان دهانه رحم است.
از آنجا که سرطان دهانه رحم اولیه، علامتی ندارد، انجام آزمایشات غربالگری منظم در بانوان، برای تشخیص هرگونه تغییر پیش سرطانی در دهانه رحم که منجر به بروز سرطان می شود، بسیار مهم است. دستورالعمل های فعلی، توصیه می کنند که زنان ۲۱ تا ۲۹ ساله، هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.
به خانم های ۳۰ تا ۶۵ ساله، انجام تست پاپ اسمیر، هر ۳ سال یکبار، یا هر ۵ سال یک بار، در صورتی که هم زمان تست HPV DNA نیز انجام دهند، توصیه می گردد. در صورت مشاهده سه نتیجه طبیعی و متوالی برای تست پاپ، یا دو HPV DNA و تست پاپ فاقد نتیجه غیرطبیعی، در زنان بالای ۶۵ سال، می توان انجام آزمایشات را متوقف کرد.
دلایل ابتلا به عفونت یا بیماری hpv
عفونت HPV، با ورود ویروس به بدن، معمولاً از طریق بریدگی، سایش یا پارگی کوچک در پوست، اتفاق می افتد. ویروس در وهله اول از طریق تماس پوستی منتقل می شوند.
ویروس HPV تناسلی، از طریق مقاربت جنسی، رابطه جنسی مقعدی و سایر تماس های پوستی در ناحیه تناسلی، و بیماری HPV که منجر به ضایعات دهانی یا تنفسی فوقانی می شوند، از طریق رابطه جنسی دهانی انتقال می یابند. ابتلا به این ویروس با زگیل های تناسلی در بارداری، ممکن است سبب ابتلای کودک به این عفونت گردد. این عفونت ندرتا باعث ایجاد ضایعات غیرسرطانی در حنجره کودک می گردد.
زگیل ها مسری اند. و می توانند از طریق تماس مستقیم، گسترش یابند. این عفونت، همچنین می تواند از طریق لمس چیزی که یک فرد مبتلا قبلا آن را لمس کرده باشد نیز، منتقل شود.
چه عواملی درصد ابتلا به بیماریhpv را افزایش میدهد?
HPV، عفونتی شایع است. ریسک فاکتورهای ابتلا به عفونت HPV عبارتند از:
تعداد شرکای جنسی
هرچه تعداد شرکای جنسی شما بیشتر باشد، احتمال ابتلا به عفونت HPV در دستگاه تناسلی (زگیل تناسلی) بیشتر است. برقراری رابطه جنسی با فردی که چندین شریک جنسی داشته نیز خطر ابتلا به این عفونت را در شما افزایش می دهد.
سن
زگیل های معمولی بیشتر در کودکان دیده می شود. زگیل های تناسلی، اغلب در بزرگسالان و جوانان رخ می دهد.
سیستم ایمنی ضعیف شده
افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV قرار دارند. سیستم های ایمنی، ممکن است با HIV / AIDS یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن که پس از پیوند اعضا استفاده می شوند، تضعیف شود.
پوست آسیب دیده
مناطقی از پوست که سوراخ شده یا باز باشند، بیشتر در معرض ابتلا به زگیل معمولی هستند.
تماس با فرد الوده به ویروس hpv
لمس زگیل یا عدم استفاده از کاندوم قبل از تماس با سطوحی که در معرض HPV قرار گرفته اند. دوش های عمومی یا استخر ممکن است خطر ابتلا به HPV را افزایش دهد.
دکتر محمد جباری فوق تخصص اورولوژی
عوارض ویروس یا بیماری hpv
برخی از انواع اچ پی وی باعث ایجاد ضایعاتی روی زبان، لوزه ها، کام نرم یا حنجره و بینی (ضایعات دهانی و فوقانی تنفسی) می شوند. و برخی دیگر باعث ایجاد سرطان دهانه رحم. این گونه ها همچنین ممکن است به ایجاد سرطان در دستگاه تناسلی، مقعد، دهان و دستگاه تنفسی فوقانی کمک کنند.
جلوگیری از بیماری hpv
جلوگیری از ابتلا به زگیل
پیشگیری از عفونت های HPV که باعث زگیل های معمولی می شوند، دشوار است. اگر به زگیل معمولی مبتلا شده اید، می توانید از طریق بازی نکردن با زگیل و نجویدن ناخن ها، از شیوع عفونت و ایجاد زگیل های جدید، جلوگیری کنید.
زگیل کف پا
برای کاهش خطر ابتلا به انواعی از HPV که باعث ایجاد زگیل کف پا می شود، در استخرهای عمومی و رختکن، کفش یا صندل بپوشید.
جلوگیری از ابتلا به زگیل تناسلی
می توانید خطر ابتلا به زگیل های تناسلی و سایر ضایعات دستگاه تناسلی مرتبط با HPV را با استفاده از موارد زیر کاهش دهید:
- داشتن رابطه جنسی تک همسری
- کاهش تعداد شرکای جنسی
- استفاده از کاندوم لاتکس، که می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد
واکسن hpv
سه واکسن HPV توسط سازمان غذا و دارو تأیید شده است. آخرین مورد Gardasil 9 است که برای استفاده در مردان و زنان از ۹ تا ۴۵ سال، برای محافظت در برابر سرطان دهانه رحم و زگیل های تناسلی مورد استفاده قرار گرفته است.
مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، واکسیناسیون معمول HPV را برای دختران و پسران ۱۱ و ۱۲ ساله توصیه می کند، اگرچه این تزریق را می توان از ۹ سالگی انجام داد. بهتر است که دختران و پسران، قبل از تماس جنسی، وقرارگیری در معرض HPV، این واکسن را دریافت کنند. تحقیقات نشان داده است که دریافت واکسن در سنین جوانی، با شروع زود هنگام فعالیت جنسی، ارتباط ندارد.
آیا تزریق واکسن بعد از ابتلا به ویروس hpv اثر گذار است؟
ممکن است واکسن برای فردی با سابقه ابتلا به HPV، اثرگذار نباشد یا تاثیر کمی داشته باشد. همچنین، پاسخ به واکسن در سنین پایین، بهتر از سنین بالاتر رخ می دهد. اگر این واکسن قبل از آلوده شدن فرد تجویز شود، می تواند از بیشتر موارد ابتلا به سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.
سن مناسب برای تزریق واکسن اچ پی وی
CDC اکنون توصیه می کند که همه کودکان ۱۱ و ۱۲ ساله، به جای برنامه سه دوز توصیه شده قبلی، دو دوز واکسن HPV با فاصله حداقل شش ماه دریافت کنند. نوجوانان در سنین پایین تر ۹ و ۱۰ ساله و نوجوانان ۱۳ و ۱۴ ساله نیز می توانند طبق برنامه به روز شده، دو دوز واکسن بزنند. تحقیقات نشان داده است که برنامه دو دوزه برای کودکان زیر ۱۵ سال موثر است.
نوجوانان و جوانانی که واکسن را بعد ها، در سنین ۱۵ تا ۲۶ سالگی شروع می کنند، باید سه دوز دریافت کنند. CDC اکنون واکسیناسیون HPV را برای همه افراد تا ۲۶ سالگی، که به اندازه کافی واکسینه نشده اند، توصیه می کند.
