بیماری لیکن اسکلروزیس یک ضایعه ی التهابی پوست می باشد. بیشترین زمان وقوع بیماری لیکن اسکلروزیس در مردان بین سنین ۳۰ تا ۶۰ سال است. بیماری لیکن اسکلروزیس، در هر دو جنس می تواند بروز کند، اگرچه احتمال درگیری پوست ناحیه تناسلی در زنان بیشتر است. در زنان در دو پیک سنی قبل از بلوغ و بعد از یائسگی بیشتر دیده می شود. از علل احتمالی بروز بیماری لیکن اسکلروزیس عبارتنست از: عفونت، استعداد ژنتیکی، استرس اکسیداتیو و بیماری های خودایمنی.
تظاهر بالینی بیماری بصورت لکه های سفیدرنگ پوستی است که کلاهک آلت و پوست ناحیه ختنه را گرفتار می سازد. و بتدریج باعث تنگی مجرای ادراری می شود . بیماری لیکن اسکلروزیس در عکس رنگی مجرای ادراری بصورت تنگی مجرا به شکل اره ی دندانه دار دیده می شود.
در مورد ارتباط بیماری لیکن اسکلروزیس با بدخیمی های پوستی ناحیه تناسلی اتفاق نظر وجود ندارد. اگرچه این ارتباط در زنان بیشتر مشاهده شده است (حدود ۳ تا ۶ درصد) ولی درمردان این ارتباط بیشتر زیر سوال است.
درمان طبی
شامل استفاده از استروئیدها های موضعی یا تاکرولیموس موضعی (داروی کاهنده ی سیستم ایمنی) برای ۶ تا ۸ هفته همراه با مصرف آنتی بیوتیک ها می باشد. اگر در طی درمان علائم پوستی و مشکل ادراری بیمار رو به بهبود برود درمان را ادامه می دهیم.
درمان جراحی
شامل ختنه کردن ( در افرادی که ختنه نشده اند)، متسع کردن مرتب مجرای ادراری، برش سوراخ مجرای ادراری، و در موارد شدید ترمیم و باز سازی مجرای ادراری با استفاده از پیوند بافت مخاط دهان است.
محمد
جمعه ۱ فروردین ۹۹( 5 سال پیش)
تعداد بازدید: 261
مشاهده پرسش
همیارسیستم