علائم زگیل تناسلی زنان با پیدا شدن زگیل هایی در داخل و اطراف واژن، مقعد و یا روی دهانه رحم خود را نشان می دهد. زگیل های تناسلی زنانه ممکن است بسیار کوچک باشند یا به صورت خوشه های بزرگ ظاهر شوند. آنها ممکن است به رنگ قرمز یا سفید باشند. با این حال گاهی اوقات، علائم زگیل تناسلی در زنان قابل مشاهده نیست چرا که همه عفونت های HPV باعث بروز زگیل تناسلی نمی شوند.
بیماری زگیل تناسلی در زنان چیست؟
زگیل تناسلی زنان یک عفونت مقاربتی است که باعث ایجاد زائده های کوچک، همرنگ پوست یا صورتی در لابیاها، دهانه واژن، یا اطراف و داخل مقعد می شود. زگیل های تناسلی توسط گونه های کم خطر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، به وجود می آیند. احتمال دارد این ویروس ها در همه افراد باعث ایجاد زگیل نشوند. در ادامه مطلب، علائم زگیل تناسلی در زنان را به همراه عکس توضیح خواهیم داد.
علت زگیل تناسلی در زنان
علت زگیل تناسلی در زنان در بیشتر اوقات تماس جنسی با فرد آلوده به ویروس HPV است. زگیل تناسلی به وسیله تماس پوست به پوست و معمولاً از تماس با خود زگیل ها انتقال پیدا می کند. این ویروس می تواند از طریق تماس جنسی واژینال، مقعدی، دهانی یا دستی منتقل شود. در هنگامی که زگیل تناسلی قابل رویت باشد، و تا مدتی پس از درمان آن، احتمال انتقال بیماری وجود دارد. افرادی که مدتی طولانی با هم رابطه جنسی داشته اند، معمولاً به یک نوع ویروس عامل زگیل مبتلا هستند.
انواع زگیل تناسلی در زنان
زگیل تناسلی می تواند در هر نقطه از ناحیه تناسلی رشد کند، از جمله:
- درون کانال واژن
- اطراف دهانه واژن
- روی دهانه رحم (cervix)
- روی کشاله ران
- داخل یا اطراف مقعد
- داخل دهان یا گلو (در موارد نادر)
علائم زگیل تناسلی در زنان عکس
اکثر زنان مبتلا به زگیل تناسلی اصلاً هیچ علامتی ندارند. به ندرت ممکن است خارش، سوزش یا حساسیت در ناحیه تناسلی وجود داشته باشد. زگیل تناسلی بر اساس معاینه تشخیص داده می شود. اگر پزشک یا پرستار شما مطمئن نباشد که ناحیه زگیل است، ممکن است بیوپسی (برداشتن یک قطعه کوچک از بافت) را جهت بررسی دقیق تر انجام دهد.
با این حال از جمله علائم زگیل تناسلی در زنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ▪️وجود ضایعات گوشتی یا خاکستری در اطراف واژن، مقعد یا بالای ران شما
- ▪️رشد ضایعاتی به شکل گل کلم یا زگیل گل کلمی
- ▪️خارش یا خونریزی از واژن یا مقعد
- ▪️تغییرات در جریان ادرار
زگیل ها ممکن است در انواع و اندازه های مختلف وجود داشته باشد. اندازه های مختلف زگیل تناسلی، طیفی از انواع کوچک غیر قابل مشاهده، تا زگیل های درشت و خوشه ای را شامل می شوند. بافت آنها می تواند نرم، مرطوب و گوشتی باشد.
عکس زگیل تناسلی در زنان:
علائم زگیل تناسلی زنان را چه کسی متوجه می شود؟
افراد زیر می توانند حضور زگیل های تناسلی را ببینند:
- خودتان
- شریک جنسی شما
- پزشک
با این حال تنها فردی که می تواند زگیل تناسلی زنانه را به درستی تشخیص دهد متخصص ارولوژی و یا زنان است چرا که در بیشتر مواقع، زگیل های تناسلی در نقاط دور از دید عمومی و یا داخل مجرای ادراری رشد می کنند و یا حتی ممکن است شبیه به دیگر بیماری های پوستی باشند و به اشتباه توسط فرد غیر متخصص تشخیص داده شوند.
تشخیص زگیل تناسلی زنان چگونه است؟
تشخیص زگیل تناسلی در زنان معمولاً با معاینه فیزیکی دقیق توسط پزشک متخصص آغاز میشود. در بسیاری از موارد، زگیل‌ها به صورت ضایعات کوچک، گوشتی یا گل کلمی شکل در اطراف واژن، مقعد، یا دهانه رحم قابل مشاهده هستند. برای تشخیص موارد مشکوک یا زگیل‌های ریز و پنهان، پزشک ممکن است از یک محلول رقیق اسید استیک استفاده کند که زگیل‌ها را به رنگ سفید در می‌آورد و مشاهده آنها را آسان‌تر می‌کند. در برخی مواقع، برای تأیید تشخیص و رد احتمال سرطان، نمونه‌برداری (بیوپسی) از ضایعه انجام میشود.
همچنین، از آنجایی که ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عامل اصلی این زگیل‌ها است، پزشک ممکن است آزمایش پاپ اسمیر را برای بررسی تغییرات سلولی در دهانه رحم توصیه کند، به خصوص برای تشخیص سویه‌های پرخطر HPV که می‌توانند منجر به سرطان دهانه رحم شوند. این رویکرد چندمرحله‌ای، به پزشک کمک می‌کند تا تشخیص زگیل تناسلی در زنان را به درستی انجام دهد و بهترین برنامه درمانی را تعیین کند.
زگیل تناسلی زنان چطور منتقل میشود؟
انتقال زگیل تناسلی در زنان، که عامل اصلی آن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است، به طور عمده از طریق تماس مستقیم پوست با پوست در طول فعالیت‌های جنسی اتفاق می‌افتد. این بدان معناست که برای انتقال ویروس، لزوماً نیازی به دخول جنسی نیست و هرگونه تماس نزدیک پوستی در ناحیه تناسلی، از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی یا حتی دهانی، می‌تواند منجر به انتقال شود. این ویروس بسیار مسری است و حتی لمس ناحیه آلوده نیز می‌تواند آن را منتقل کند. یکی از نکات مهم در مورد انتقال زگیل تناسلی در زنان این است که فرد ممکن است ناقل ویروس باشد و آن را به شریک جنسی خود منتقل کند، حتی اگر هیچ ضایعه یا زگیل قابل مشاهده‌ای نداشته باشد. به همین دلیل، عدم وجود علائم ظاهری، لزوماً به معنای عدم وجود ویروس نیست.
باید توجه داشت که روش‌های نادرست انتقال که اغلب در میان مردم مطرح میشود، مانند استفاده از حوله یا لباس مشترک، به ندرت و یا هرگز منجر به انتقال HPV نمی‌شوند. این ویروس خارج از بدن انسان، به ویژه در محیط خشک، نمی‌تواند برای مدت طولانی زنده بماند. بنابراین، اصلی‌ترین راه انتقال، تماس مستقیم و نزدیک در طول روابط جنسی است. استفاده از کاندوم، اگرچه در پیشگیری از بسیاری از بیماری‌های مقاربتی موثر است، اما نمی‌تواند به طور کامل از انتقال HPV و زگیل تناسلی جلوگیری کند؛ زیرا کاندوم تمامی نواحی تناسلی را پوشش نمی‌دهد و ویروس ممکن است در مناطقی خارج از پوشش کاندوم وجود داشته باشد. آگاهی از این واقعیت‌ها به زنان کمک می‌کند تا با اتخاذ تدابیر پیشگیرانه، خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهند و در صورت آلودگی، اقدامات درمانی لازم را به موقع انجام دهند.
زگیل تناسلی چگونه درمان می شود؟
زگیل تناسلی زنان که معمولاً توسط سویه‌های کم‌خطر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد میشود، یک بیماری قابل درمان است. با این حال، باید توجه داشت که درمان زگیل تناسلی تنها ضایعات قابل مشاهده را از بین می‌برد و خود ویروس در بدن باقی می‌ماند. به همین دلیل، احتمال عود مجدد زگیل‌ها وجود دارد. انتخاب روش درمان به تعداد، اندازه، محل و نوع زگیل‌ها بستگی دارد. برخی از زگیل‌های کوچک ممکن است بدون هیچ درمانی از بین بروند، اما برای زگیل‌های بزرگتر یا مقاوم، گزینه‌های درمانی مختلفی وجود دارد.
درمان زگیل تناسلی در زنان به دو دسته کلی تقسیم میشود: درمان‌هایی که توسط پزشک انجام می‌شوند و درمان‌های موضعی که بیمار می‌تواند در خانه استفاده کند.
درمان های توسط پزشک:
کرایوتراپی (Cryotherapy): در این روش، پزشک با استفاده از نیتروژن مایع، زگیل‌ها را منجمد می‌کند. سرما باعث تخریب بافت زگیل میشود. این روش معمولاً در چند جلسه تکرار میشود تا نتایج مطلوب حاصل شود.
الکتروکوتر (Electrocautery): در این روش، از جریان الکتریکی برای سوزاندن و از بین بردن زگیل‌ها استفاده میشود. این روش برای زگیل‌های بزرگ و مقاوم مناسب است و تحت بی‌حسی موضعی انجام میشود.
برداشت جراحی (Surgical Excision): پزشک با استفاده از یک چاقوی جراحی، زگیل‌ها را به طور کامل از روی پوست برمی‌دارد. این روش برای زگیل‌های بزرگ یا خوشه‌ای کاربرد دارد.
درمان با لیزر (Laser Treatment): لیزر با دقت بالا، بافت زگیل را تبخیر می‌کند. این روش معمولاً برای زگیل‌های مقاوم یا گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
درمان های موضعی در خانه:
پماد پودوفیلوکس (Podofilox): این پماد به طور مستقیم روی زگیل‌ها استفاده میشود و باعث از بین رفتن آنها می‌گردد. استفاده از این پماد در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.
کرم ایمیکیمود (Imiquimod): این کرم با تحریک سیستم ایمنی بدن، به مبارزه با ویروس HPV و از بین بردن زگیل‌ها کمک می‌کند. استفاده از این کرم باید طبق دستور پزشک باشد.
نکات مهم پس از درمان
پس از درمان، مهم است که بیمار برای پیگیری‌های بعدی به پزشک مراجعه کند تا از عود مجدد زگیل‌ها مطمئن شود. همچنین، از آنجایی که HPV می‌تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود، استفاده از کاندوم در حین رابطه می‌تواند خطر انتقال را کاهش دهد. با این حال، کاندوم نمی‌تواند از انتقال کامل ویروس جلوگیری کند، زیرا ممکن است ویروس در مناطقی خارج از پوشش کاندوم وجود داشته باشد. واکسن HPV نیز یکی از موثرترین روش‌ها برای پیشگیری از ابتلا به سویه‌های پرخطر و کم‌خطر این ویروس است و به شدت به افراد جوان توصیه میشود.
اگر برای مدت طولانی به زگیل تناسلی مبتلا باشید، چه اتفاقی می افتد؟
سیستم ایمنی با عفونت HPV مبارزه می کند. انواعی از ویروس HPV که باعث بروز زگیل تناسلی می شوند، در ایجاد سرطان نقشی ندارند. در صورت درمان نشدن، ممکن است زگیل تناسلی:
- ▪️از بین برود
- ▪️بدون تغییر باقی می ماند
- ▪️تعداد یا اندازه زگیل ها افزایش یابد
در صورت ابتلا به زگیل تناسلی چه باید کرد؟
- در مورد درمان های زگیل تناسلی با پزشک خود مشورت کنید.
- بدانید که ممکن است هرگز متوجه نشوید چه زمانی یا توسط چه فردی به ویروس HPV مبتلا شده اید.
- توجه داشته باشید، افرادی که مدتی طولانی با هم رابطه جنسی داشته اند، اغلب به انواع مشابه ویروس HPV مبتلا هستند، حتی در صورتی که علایم بارزی در هیچ یک مشاهده نشود.
- در نظر داشته باشید که کاندوم نمی تواند به طور کامل از ابتلا به عفونت HPV جلوگیری کند، زیرا ویروس HPV ممکن است مناطقی را آلوده کند، که با کاندوم پوشانده نمی شود.
چگونه می توان از ابتلا به زگیل تناسلی جلوگیری کرد؟
جلوگیری از زگیل تناسلی در زنان به دلیل شیوع بالای ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، نیازمند اقدامات آگاهانه و پیشگیرانه است. زگیل تناسلی عمدتا از طریق تماس پوستی در طول فعالیت های جنسی منتقل می شود. اگرچه هیچ روشی به طور صد در صد مانع از انتقال نمی شود، اما با رعایت چند نکته کلیدی می توان خطر ابتلا را به شکل چشمگیری کاهش داد. این اقدامات شامل واکسیناسیون، استفاده از روش های محافظتی و داشتن روابط جنسی ایمن است.
مهم ترین روش های جلوگیری از زگیل تناسلی:
واکسیناسیون (Vaccination): موثرترین راه برای پیشگیری از زگیل تناسلی زنان، دریافت واکسن HPV است. واکسن هایی مانند گارداسیل ۹ (Gardasil 9) از ابتلا به سویه های پرخطر و کم خطر HPV، از جمله سویه های ۱۶ و ۱۸ که عامل اصلی سرطان دهانه رحم هستند و همچنین سویه های ۶ و ۱۱ که بیشترین عامل زگیل های تناسلی هستند، جلوگیری می کنند. این واکسن بهترین تاثیر خود را در افرادی که هنوز فعالیت جنسی خود را شروع نکرده اند، نشان می دهد. با این حال، تزریق واکسن برای افراد تا سن ۴۵ سال نیز توصیه می شود.
استفاده صحیح و مداوم از کاندوم: استفاده از کاندوم در هر بار رابطه جنسی می تواند خطر انتقال HPV را کاهش دهد. با این حال، کاندوم تمامی پوست ناحیه تناسلی را پوشش نمی دهد و ویروس می تواند از طریق تماس پوست آلوده در مناطقی که با کاندوم پوشانده نشده، منتقل شود. بنابراین، اگرچه کاندوم یک ابزار پیشگیری مهم است، اما یک راه حل کامل نیست.
- داشتن روابط جنسی ایمن تر: کاهش تعداد شرکای جنسی و اجتناب از رابطه با افرادی که سابقه ابتلا به HPV یا زگیل تناسلی دارند، می تواند خطر ابتلا را به شدت کاهش دهد. داشتن یک شریک جنسی که هر دو نفر از عدم آلودگی خود به HPV مطمئن هستند، بهترین راه برای جلوگیری از زگیل تناسلی زنان است.
معاینات دوره ای: برای زنانی که از نظر جنسی فعال هستند، انجام منظم آزمایش پاپ اسمیر برای تشخیص تغییرات سلولی ناشی از سویه های پرخطر HPV بسیار ضروری است. این آزمایش به تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم کمک می کند و می تواند جان افراد را نجات دهد.
چرا آگاهی و آموزش مهم است؟
اغلب مردم نمی دانند که ویروس HPV می تواند سال ها بدون ایجاد هیچ علائمی در بدن باقی بماند. به همین دلیل، یک فرد ممکن است سال ها ناقل ویروس باشد و بدون آگاهی آن را به شریک جنسی خود منتقل کند. آموزش و آگاهی از راه های انتقال و پیشگیری از زگیل تناسلی، به خصوص برای نوجوانان و جوانان، می تواند به کاهش شیوع این بیماری کمک کند. اگرچه درمان زگیل تناسلی در دسترس است، اما بهترین راه مبارزه با آن، پیشگیری است. با رعایت نکات فوق و مراجعه به پزشک برای مشاوره و واکسیناسیون، می توان سلامت جنسی خود را حفظ کرد.
تأثیر زگیل تناسلی بر بارداری
زگیل تناسلی به ندرت در دوران بارداری و زایمان مشکل ایجاد می کند. اکثر زنانی که دیگر زگیل تناسلی قابل مشاهده ندارند، در بارداری یا زایمان با مشکلی مواجه نمی شوند. اگر باردار هستید، بهتر است گزینه های درمانی مناسب خود را با پزشکتان در میان بگذارید، زیرا ممکن است زگیل ها:
- بزرگتر شده و یا خونریزی کنند
- در صورت رشد در مجاری ادراری، سبب بروز مشکل در ادرار کردن شوند (نادر)
- وجود زگیل در واژن، سبب کاهش کشسانی دیواره واژن در حین زایمان می گردد (نادر)
- در صورتی که زگیل کانال زایمان را مسدود کند، نیاز به زایمان سزارین خواهید داشت (نادر)
- در حین تولد به نوزاد منتقل شود (نادر)
آیا زگیل تناسلی برای زنان خطرناک است؟
زگیل تناسلی در زنان به خودی خود معمولاً یک بیماری خطرناک و تهدیدکننده زندگی نیست. این زگیل‌ها اغلب توسط سویه‌های کم‌خطر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند و در بسیاری از موارد خود به خود از بین می‌روند یا با درمان‌های موضعی یا جراحی‌های ساده برطرف می‌شوند. اصلی‌ترین خطرات زگیل تناسلی در زنان معمولاً شامل مسائل زیبایی، ناراحتی فیزیکی (مانند خارش و سوزش)، و نگرانی‌های روانی ناشی از ظاهر و ماهیت مقاربتی بیماری است. در واقع، این زگیل‌ها سرطانی نیستند و به سرطان تبدیل نمی‌شوند. بنابراین، اگرچه وجود آنها می‌تواند آزاردهنده باشد، اما از نظر پزشکی، خطری جدی برای سلامت عمومی یا حیات فرد ایجاد نمی‌کنند.
با این حال، خطر اصلی HPV برای زنان، به انواع پرخطر آن مربوط میشود که زگیل ایجاد نمی‌کنند. این سویه‌ها، به ویژه انواع ۱۶ و ۱۸، می‌توانند باعث تغییرات پیش‌سرطانی در سلول‌های دهانه رحم شوند که در صورت عدم تشخیص و درمان به موقع، به سرطان دهانه رحم منجر می‌شوند. به همین دلیل، مهم‌ترین نکته برای زنان، انجام منظم آزمایش پاپ اسمیر است که به تشخیص زودهنگام این تغییرات سلولی کمک می‌کند. در نهایت، اگرچه زگیل‌های تناسلی خود به خود خطرناک نیستند، اما وجود آنها به این معنی است که فرد به HPV آلوده است و باید از نظر وجود سویه‌های پرخطر نیز مورد بررسی قرار گیرد. این موضوع اهمیت معاینات دوره‌ای و پیگیری با پزشک متخصص را برای جلوگیری از خطرات زگیل تناسلی در زنان و عوارض جدی‌تر آن دوچندان می‌کند.
