فکر کنم قبلا در این مورد پاسخ داده ام

سلام تکرر ادرار (زیاد بودن دفعات دستشویی رفتن برای دفع ادرار/شاش)از نظر پزشکی تعریف دارد که به بیش از ۸ بار ادرار کردن در شبانه روز گفته می شود. تکرر ادرار ۲ علت عمده دارد که شامل کم حجم بودن مثانه و دیگری تحریک پذیری مثانه یا بعبارتی انقباضات نابجای مثانه می باشد. مواردی که می تواند باعث تکرر ادرار شود شامل استرس، چاقی و یبوست،عدم تخلیه کامل مثانه بدلیل بزرگی خوش خیم پروستات در مردان یا تنگی مجرای ادراری، التهاب پروستات، دیابت، اختلالات عصبی مثانه بدنبال آسیب نخاعی و دیگر بیماری های عصبی، پرنوشی، کم حجم بودن مثانه و …. بلند شدن در شب برای ادرار کردن تا یک بار میتونه طبیعی باشد ولی بیشتر از آن طبیعی نیست. برای پیگیری علت باید بررسی جامعی صورت پذیرد یکی از این موارد تقویم ادراری یا voiding diary است،به اینصورت که جدولی شامل ۳ ستون ساعت، حجم ادرار و حجم مایعات مصرفی تنظیم کنید و یک لیوان شفاف یکبار مصرف را با کمک ماژیک و سرنگ ۲۰ میلی مدرج می کنید(بفاصله هر ۲۰ میلی). و لیوانی که معمولا در آن مایعات می خورید را نیز بصورت حدودی اندازه گیری کنید. یعنی مثلا یک سوم لیوان، نصف لیوان، دو سوم لیوان و در نهایت لیوان پر که چه حجمی دارد. سپس یک شبانه روز کاملی که منزل هستید مثلا از ۸ صبح امروز تا ۸ صبح فردا جدول را پر نمائید. در این جدول سعی داریم دفعات ادرار کردن، حداقل و حداکثر حجمی که که ادرار می کنید، میزان مایعات مصرفی را ارزیابی کنیم. اما اقدامات درمانی که می توانید انجام دهید می تواند دارویی یا غیر دارویی و بعضا جراحی باشد. موارد غیر دارویی شامل موارد زیر هست: ۱) کاهش وزن ۲) درمان یبوست ۲) Time Voiding یعنی اینکه در مقابلحس ادرار کردن خود مقاومت کرده و سعی کنید هر ۳ ساعت ادرار کنید و اگر نمی توانید هر ۲ ساعت ولی بتدریج این زمان را به هر سه ساعت برسانید. ۳) مشاورات روانشناسی برای کنترل استرس (اگر فکر می کنید فرد استرسی هستید) ۴) تقویت عضلات کف لگن (kegel Exercise) در گوگل سرچ کنید ۵) Relaxation عضلات کف لگن از طریق ورزش هایی مثل یوگا، مدیتیشن، بیوفیدبک عضلات کف لگن و اما داروهایی که در این زمینه کمک می کند بیشتر داروهایی است که باعث Relaxation عضله مثانه می شوند و البته می توانند عوارضی مثل خشکی دهان و یبوست را بدنبال داشته باشند. از جمله ی این دارو ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: ۱) قرص اکسی بوتینین ۵ میلی (با پیدایش داروهای جدیدتر امروزه کمتر استفاده می شود) ۲) قرص تولترودین ۱ یا ۲ میلی که می توان از ۱ میلی روزانه تا حداکثر ۲ میلی هر ۱۲ ساعت (بسته به شدت علائم و مزان پاسخگویی) تجویز کرد. ۳) قرص Solifenacin با دوز ۵ یا ۱۰ میلی یکبار در روز (نام های تجاری ای دارو یوریناسین یا Vesicare یا Vsol ویسول هست) ۴) تزریق بوتاکس بداخل عضله مثانه درمان های جراحی بسته به علت می تواند متفاوت باشد مثل جراحی پروستات یا تنگی مجرا، جراحی افتادگی مثانه در خانم ها، افزایش حجم مثانه با پیونده روده به مثانه و …..

اگر فقط در این زمان هاست ایرادی ندارد و قابل چشم پوشی است

توی همه نه ولی در برخی اینطوره

استبراء کنید 

باید مقاومت کرد تا بتدریج حجم مثانه بیشتر شود

پروستاتیت هم میتونه مطرح باشه ولی غالبا قابل اثبات نیست و براساس علائم و تجربه تشخیص احتمالی داده می شود

اگر مشکل کم حجمی مثانه باشد کاریش نمیشه ککرد مگر جراحی و افزایش حجم مثانه با استفاده از پیوند روده. ولی کار پر دردسری هست