ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس شایع است و معمولاً از طریق تماس پوستی، از فردی به فرد دیگر سرایت می کند. بیش از ۱۵۰ نوع یا «سویه» ی HPV وجود دارد. اکثر عفونت های HPV باعث بروز علائم یا بیماری ای نمی شوند و به همین دلیل ممکن است فرد مبتلا، متوجه آن نشود. با این حال، برخی از انواع HPV باعث سرطان یا رشد توده های غیرطبیعی می شوند که می توانند به سرطان تبدیل شوند و به آن ها ضایعات پیش سرطانی می گویند.
اکنون که می دانیم HPV می تواند باعث سرطان شود، باید در مورد پیشگیری از ابتلا به این ویروس و سرطان ناشی از آن، آگاهی کسب کنیم. در ادامه مطلب، سرطان زگیل تناسلی در زنان را توضیح خواهیم داد.
HPV چگونه سرایت می کند؟
انواع HPV باعث ایجاد زگیل های «معمولی» می شوند. این زگیل ها می توانند در هر جایی از بدن رشد کنند و عموماً روی دست ها و پاها دیده می شوند. آن ها مسری هستند و از طریق تماس پوستی انتقال پیدا می کنند اما باعث سرطان نخواهند شد. حدود ۴۰ نوع HPV ، «HPV تناسلی» نامیده می شود. HPV تناسلی از طریق تماس با پوست و معمولاً طی رابطه ی جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می شود. HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است و می تواند هر بخشی از ناحیه ی تناسلی از جمله فرج، داخل واژن یا آلت تناسلی، مقعد و برخی از نواحی سر و گردن را آلوده کند.
برخی از انواع HPV تناسلی باعث ایجاد زگیل هایی می شوند که از نظر اندازه، شکل و تعداد متفاوت هستند. این ویروس ها به ندرت منجر به سرطان شده و به عنوان HPV کم ریسک یا کم خطر شناخته می شوند. انواع رایج HPV کم خطر شامل HPV-6 و HPV-11 است. نوع های دیگر HPV به عنوان HPV پرخطر شناخته می شوند. عموماً سیستم ایمنی بدن می تواند از شر این عفونت خلاص شود اما برخی از افراد عفونت پایدار دارند. با گذشت زمان، این عفونت می تواند سلول های طبیعی را به ضایعات پیش سرطانی یا سرطان تبدیل کند.
چه نوع سرطان هایی به واسطه ی HPV ایجاد می شوند؟
تحقیقات، سرطان های زیر را با HPV مرتبط می دانند:
- سرطان دهانه ی رحم: از جمله HPV تقریباً عامل همه ی سرطان های دهانه رحم است. در رابطه با سرطان زگیل تناسلی در زنان باید گفت که حدود ۷۰ درصد از سرطان دهانه ی رحم مرتبط با HPV توسط HPV-16 یا HPV-18 ایجاد می شوند. با این حال، اکثر عفونت های HPV تناسلی باعث سرطان نمی شوند. همچنین، سیگار کشیدن می تواند خطر ابتلا به سرطان دهانه ی رحم را در زنان مبتلا به HPV افزایش دهد.
- سرطان دهان: HPV می تواند باعث سرطان دهان و زبان شود. همچنین می تواند عامل ایجاد سرطان اوروفارنکس باشد که قسمت میانی گلو است و از لوزه ها تا نوک جعبه ی صدا را شامل می شود.
- سرطان های دیگر: HPV با سرطان هایی که کمتر شایع هستند نیز مرتبط است که شامل سرطان مقعد، آلت تناسلی، واژن و فرج می شود.
چگونه می توان از ابتلا به HPV مطلع شد؟
بسیاری از انواع HPV هیچ علامتی ندارند. برای زنانی که از نظر جنسی فعال هستند، یک آزمایش غربالگری HPV وجود دارد که می‌تواند سویه های HPV را که بیشتر با سرطان دهانه ی رحم مرتبط هستند، شناسایی کند. در طی این تست، یک پزشک متخصص نمونه ای از سلول های دهانه ی رحم را گرفته و برای آزمایش به یک پاتولوژیست تحویل می دهد. پاتولوژیست پزشکی است که در تفسیر تست های آزمایشگاهی و ارزیابی سلول ها، بافت ها و اندام ها برای تشخیص بیماری، تخصص دارد.
آزمایش HPV می تواند به تنهایی یا همراه با تست پاپ اسمیر انجام شود. تست پاپ اسمیر، هر گونه تغییر غیر طبیعی در نمونه ی سلول های گرفته شده از دهانه ی رحم را بررسی می کند. عموماً برای هر دو آزمایش می توانند از یک نمونه استفاده نمایند. همه ی زنان باید با پزشک خود در مورد آزمایش HPV مشورت کنند. برای مردان هیچ آزمایش مورد تجویزی برای HPV وجود ندارد.
چگونه می توان HPV را کنترل کرد؟
هیچ درمانی برای HPV وجود ندارد اما پزشکان اغلب می توانند زگیل ها و ضایعات پیش سرطانی ناشی از عفونت را درمان کنند. درمان زگیل تناسل با روش های زیر انجام می شود:
- عمل برش با حلقه ی الکتروسرجری که از جریان الکتریکی برای برداشتن بافت غیر طبیعی استفاده می کند.
- روش های فریز کردن
- جراحی
- محلول
برای آشنایی با داروها روی بهترین دارو برای زگیل تناسلی مردان کلیک کنید.
درمان زگیل تناسلی زنان به این معنا نیست که دیگر HPV ندارید. اگر ویروس در سلول های دیگر بدن باقی مانده باشد، زگیل ممکن است عود کند. فرد مبتلا به HPV که زگیل ندارد نیز، هم چنان می تواند HPV را به شریک جنسی خود انتقال بدهد. استفاده از کاندوم در طول فعالیت جنسی می تواند احتمال انتقال HPV به طرف مقابل را کم کند.
چگونه می توان از HPV پیشگیری کرد؟
واکسنی وجود دارد که می تواند از عفونت پایدار HPV پیشگیری کند. گارداسیل ۹ به جلوگیری از عفونت HPV-16، HPV-18 و ۵ نوع دیگر HPV مربوط به سرطان کمک می کند. این واکسن همچنین می تواند از ۲ نوع کم خطر HPV که عامل ایجاد ۹۰ درصد زگیل های تناسلی هستند نیز جلوگیری کند. سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA)، گارداسیل ۹ را برای همه ی افراد بین سنین ۹ تا ۴۵ سال تأیید کرده است. مراکز کنترل بیماری ایالات متحده (CDC)، واکسیناسیون HPV را برای همه ی افرادی که از قبل واکسینه نشده اند، تا سن ۲۶ سالگی توصیه می کند.
واکسیناسیون برای همه ی افراد بالای ۲۶ سال توصیه نمی شود؛ بلکه برخی از بزرگسالان بین ۲۷ تا ۴۵ سال که قبلاً واکسینه نشده اند، ممکن است پس از بررسی خطرات عفونت و مزایای واکسن با پزشک خود تصمیم به دریافت آن بگیرند. واکسن تنها می تواند از ابتلا به HPV جلوگیری کند؛ به همین دلیل افراد باید قبل از این که از نظر جنسی فعال شوند، واکسیناسیون را انجام دهند. اگر در حال حاضر رابطه ی جنسی دارید، باید در مورد دریافت واکسن با پزشک خود مشورت کنید. در صورت ابتلا به یک نوع HPV، واکسن ممکن است از شما در برابر انواع دیگر آن محافظت کند.
علاوه بر واکسن، تغییر رفتارهای جنسی نیز می تواند به کاهش خطر ابتلا به HPV کمک کند. محدود کردن تعداد شرکای جنسی راه دیگری برای کاهش خطر است. استفاده از کاندوم نمی تواند به طور کامل از فرد در برابر HPV در طول رابطه ی جنسی محافظت کند.
آیا واکسن HPV بی خطر و مؤثر است؟
مطالعات نشان می دهند که واکسن HPV بی خطر است و از عفونت های پایدار جلوگیری کرده و ضایعات پیش سرطانی را نیز کاهش می دهد. تحقیقات اخیر اظهار کرده اند که کاهش ضایعات پیش سرطانی منجر به سرطان کمتری می شود.ش
سوالاتی که باید از پزشک خود پرسید!
- خطر ابتلا به HPV در من چقدر است؟
- چگونه می توانم خطر ابتلا به HPV را کاهش دهم؟
- آیا امکان دارد بدون رابطه ی جنسی به HPV تناسلی مبتلا شوم؟
- برخی از علائم و نشانه های HPV چیست؟
- آیا باید آزمایش HPV انجام دهم؟
- اگر جواب آزمایش HPV من مثبت باشد، بعد از آن چه اتفاقی می افتد؟
- آیا باید واکسن HPV بزنم؟ دلیل آن چیست؟
- آیا واکسن های HPV بی خطر هستند؟ عوارض جانبی آن ها چیست؟
- واکسن HPV چگونه تزریق می شود؟ آیا به بیشتر از ۱ نوبت تزریق نیاز دارد؟
- ماندگاری اثر واکسن HPV چقدر است؟
- آیا بیمه ی درمانی من هزینه ی واکسن HPV را پوشش می دهد؟
- من باردارم و HPV دارم. آیا ویروس می تواند به کودک من آسیب برساند؟
